У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам
Лукашэвіч.
Альгерд Марыян Лукашэвіч (польск.: Olgierd Marian Łukaszewicz; нар. 7 верасня 1946, Хожаў) — польскі акцёр тэатра, кіно і дубляжу, брат-блізнюк кінааператара і кінарэжысёра Ежы Лукашэвіча. Шырокаму колу гледачоў запомніўся па ролі закамплексаванага, нясмелага біёлага Альберта Старскага ў фантастычнай камедыі «Сэксмісія» (1984, рэжысёр Юліуш Махульскі).
Біяграфія
Нарадзіўся ў Хожаве ў 1946 годзе. Вучыўся ў школе імя Піянераў-абаронцаў Катавіц, затым — у 1968 годзе скончыў Дзяржаўную вышэйшую тэатральную школу ў Кракаве. У кіно дэбютаваў тады ж (эпізод у фільме «Іавіта» Януша Моргенштэрна), на сцэне — 6 студзеня 1969 года ў Тэатры разнастайнасці (там граў пераважна маладых палюбоўнікаў). У 1970 годзе пераехаў у Варшаву, дзе з таго часу жыве і працуе.
У 70-х ён здымаўся ў асноўным у драматычных фільмах, граючы людзей рамантычных, лірычных, субтыльных, якія не знаходзяць месца ў жыцці («Беразняк» Анджэя Вайды, «Гісторыя граху» Валяр’яна Бароўчыка, «Урок мёртвай мовы» Я. Маеўскага). Дыяпазон пашыраецца з адмоўнай роляй анархіста Леона ў «Ліхарадцы» Агнешкі Холанд, пасля якой Альгерда пачынаюць запрашаць у гістарычныя фільмы, меладрамы, радзей — у камедыі. Буйных работ у апошнім жанры ў яго ўсяго тры: у «Прыёме на дзесяць персон плюс тры» (1973, рэжысёр Ежы Груза), «Сэкс-місія» (1984), рэжысёр — Юліюш Махульскі), «Янча-Вадалей» (1993, рэжысёр Ян Якуб Кольскі). Мабыць, найбольшы адыход ад першапачатковай выявы Альгерд Лукашэвіч прадэманстраваў у двух фільмах 1987 года: у «Магнаце» (нацыст Францэль) і «Касаніі» (доктар Крамер).
Змяніў 6 варшаўскіх тэатраў: Драматычны тэатр ім. Густава Халаўбека (1970—1973), Сучасны тэатр (1973—1974, 2001—2003), Універсальны тэатр ім. Зыгмунта Хюбнера (1974—1986), Тэатр «Студыё» (1986—1997), Нацыянальны тэатр (1997—2001), Польскі тэатр (з 2003). Акрамя іх, падчас эміграцыі шмат граў у нямецкіх тэатрах (так, 2 сезоны — у Муніцыпальным тэатры Бона).
У 1997 годзе падчас 2-га фестывалю зорак у Мендзыздроях пакінуў адбітак далоні на Алеі Зорак.
На рубяжы стагоддзяў быў ініцыятарам буйных мерапрыемстваў з удзелам польскіх акцёраў: «Палатка прымірэння» (польск. «Namiot Przymierza») (1999) і «Сыбір — апошняе развітанне» (польск. «Sybir — ostatnie pożegnanie») (2000), якія праходзілі ў Дзень усіх святых (1 лістапада) перад будынкам Нацыянальнага тэатра, былі прысвечаны памяці яўрэяў і асоб, прымусова высланых з краіны; «Ноч пілігрыма» (польск. «Noc pielgrzyma») (у ноч на 29 верасня 2001) — тэатральная містэрыя, прымеркаваная да адкрыцця помніка Юльюшу Славацкаму.
У 2002—2005 гадах і з 17 студзеня 2011-га прэзідэнт Саюза польскіх творчых работнікаў.
У перадвыбарнай кампаніі 2005 года быў членам каманды Леха Качыньскага.
З 1968 жанаты з актрысай Гражынай Мажэц (н. 1946), ад яе мае дачку Зузанну.
Фільмаграфія
Зноскі
- ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 16 кастрычніка 2015.
- ↑ Olgierd Lukaszewicz // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
| |
|---|
| Генеалогія і некрапалістыка | |
|---|
|
.jpg)
