Іаан VIII Палеалог

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Іаан.
Іаан VIII Палеалог
Ιωάννης Η' Παλαιολόγος
Іаан VIII Палеалог (карціна Беноца Гацолі)
Іаан VIII Палеалог (карціна Беноца Гацолі)
Сцяг Візантыйскі імператар Сцяг
21 ліпеня 1425 — 31 кастрычніка 1448
Папярэднік Мануіл II
Пераемнік Канстанцін XI
Нараджэнне 18 снежня 1392
Смерць 31 кастрычніка 1448 (55 гадоў)
Род Палеалогі
Бацька Мануіл II Палеалог
Маці Алена Драгаш[d]
Жонка Ганна Васільеўна Маскоўская[d][1][2][…], Сафія Манферацкая[d][3], Марыя Трапезундская[d][3] і Сафія Манферацкая[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Карціна П'ера дэла Франчэска «Хвастанне Хрыста», якая адлюстроўвае Іаана VIII у якасці Понція Пілата (мужчына злева)

Іаан VIII Палеалог (грэч. Ιωάννης Η' Παλαιολόγος) (18 снежня 1392 — 31 кастрычніка 1448, Канстанцінопаль) — візантыйскі імператар у 1425—1448 гадах.

Біяграфія

Іаан быў старэйшым сынам Мануіла II і Алены Драгаш. З 1421 года суправіцель бацькі (у рангу аўтакратара). Пры Іаане ў 1428—1432 г. практычна ўся Марэя вярнулася пад уладу рамеяў. Толькі чатыры гарады: Аргас, Наўплій, Карон і Мадон заставаліся пад уладай венецыянцаў. Але значна большую вядомасць Іаан набыў дзякуючы таму, што яго высілкамі і стараннямі быў даведзены працэс злучэння заходняй і ўсходніх цэркваў. Імператар разумеў, што без уніі з каталікамі Візантыйская імперыя не атрымае дапамогі з захаду і будзе немінуча заваявана асманскімі туркамі, чые ўладанні пасля дагавора 1424 гады разрасліся да самых прадмесцяў Канстанцінопаля.

У 1437 годзе разам з патрыярхам і прадстаўнічай дэлегацыяй праваслаўных архірэяў Іаан адправіўся ў Італію і правёў там больш за два гады бязвыезна, спачатку ў Ферары, а потым на Усяленскім саборы ў Фларэнцыі. Па ініцыятыве імператара дэлегацыю праваслаўных у спрэчках з каталікамі ўзначаліў Марк Эфескі, узведзены па ўказанні Мануіла незадоўга да ад'езду з Канстанцінопаля ў сан мітрапаліта. Не раз на гэтых пасяджэннях абодва бакі заходзілі ў тупік і гатовы былі раз'ехацца. Але імператар забараніў сваім епіскапам пакідаць сабор да прыняцця кампраміснага рашэння. Урэшце, праваслаўныя дэлегаты былі вымушаны саступіць каталікам амаль па ўсіх прынцыповых пытаннях.

Медаль з партрэтам Іаана, зроблены Пізанела падчас знаходжання імператара ў Фларэнцыі

Падпісаная 5 ліпеня 1439 года унія, была калі не поўнай, то значнай перамогай каталікоў. Але чаканага палягчэння гэта саступка не прынесла. Іншыя праваслаўныя цэрквы, у першую чаргу руская, адмовіліся прыняць унію. А ў самой імперыі унія спарадзіла раскол і смуту.

Тым часам, армія заходніх крыжакоў, якая выступіла ў паход па закліку Рымскага Папы, пацярпела ў 1444 годзе пад Варнай разгромнае паражэнне ад турак. Праз чатыры гады пасля гэтага прыйшла вестка аб заваяванні туркамі Сербіі. Іаану стала зразумела, што наступная на чарзе — рамейская дзяржава. Але сам Іаан не дажыў да таго моманту — ён памёр 31 кастрычніка 1448 года.

Шлюбы

  • У першым шлюбе быў з князёўнай Ганнай Васілеўнай (1393—1417), дачкой вялікага князя маскоўскага Васіля I.
  • У другім шлюбе быў з Сафіяй Манферацкай (пам. 1431).
  • У трэцім шлюбе быў з Марыяй Трапезундскай (пам. 1439).

Нягледзячы на тры шлюбы, Іаан застаўся бяздзетным. Трон атрымаў у спадчыну яго брат Канстанцін XI Палеалог.

Зноскі

  1. ↑ Анны // Русский биографический словарь — СПб.: 1900. — Т. 2. — С. 195.
  2. ↑ Яз. Анна Васильевна // Энциклопедический лексикон — СПб.: 1835. — Т. 2. — С. 318–319.
  3. ↑ а б (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

Літаратура

  • Дашков С. Б., «Императоры Византии» М. 1997
  • Рыжов К. В., «Все монархи мира. Древняя Греция. Древний Рим. Византия» М. 2001
  • Большая Российская энциклопедия: В 30 т./ Председатель Науч.-ред. совета Ю. С. Осипов. Отв. ред. С. Л. Кравец. Т.11. Излучение плазмы — Исламский фронт спасения. — М.:Большая Российская энциклопедия,2008. — С.510. — ISBN 978-5-85270-342-2 (Т.11)

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!