Sosial münaqişə nəzəriyyəsi cəmiyyətdəki fərdlərin və qrupların (sosial siniflərin) konsensus (razılaşma) əsasında deyil, ziddiyyət əsasında qarşılıqlı əlaqədə olduqlarını iddia edən bir marksist əsaslı bir sosial nəzəriyyədir. Mübahisələrin müxtəlif formaları sayəsində qruplar müxtəlif miqdarda maddi və qeyri-maddi mənbələrə (məsələn, varlılar və yoxsullar qarşı-qarşıya) nail olurlar. Daha güclü qruplar güclərini saxlamaq və daha az gücə sahib qrupları istismar etmək üçün güclərindən istifadə etməyə meyllidirlər.
Konflikt nəzəriyyəçiləri münaqişəyə dəyişiklik mühərriki kimi baxırlar, çünki münaqişə bəzən həll olunan ziddiyyətlər yaradır, davam edən dialektdə yeni qarşıdurmalar və təzadlar yaradır.Tarixi materializmin klassik nümunəsində Karl Marks və Fridrix Engels bütün insanlıq tarixinin cəmiyyətin maddi ehtiyaclarını ödəmək vasitəsindəki dəyişikliklərə, yəni cəmiyyətin istehsal rejimindəki dəyişikliklərə uyğun olaraq zamanla meydana gələn siniflər arasındakı qarşıdurmanın nəticəsi olduğunu iddia etdilər.
Nümunə
Bir mənzil kompleksinin sahibi ilə eyni yaşayış kompleksindəki kirənişin arasındakı əlaqəni nəzərdən keçirin. Konsensus nəzəriyyəçisi sahibi ilə kirənişin arasındakı əlaqənin qarşılıqlı mənfəət üzərində qurulduğunu təklif edə bilər.Bundan fərqli olaraq, bir konflikt nəzəriyyəçisi münasibətlərin sahibi və kirəşinin bir-birinə qarşı mübarizə apardıqları bir münaqişəyə əsaslandığını iddia edə bilər.Onların əlaqələri, bir-birlərindən fayda çıxarmaq qabiliyyətlərindəki tarazlıq ilə müəyyən edilir, məs. kirayə haqqı və ya yaşamaq üçün bir yer. Münasibətlərin hüdudları, hər bir şəxsin mümkün olan ən çox faydanı digərindən əldə etdiyi yerdə qoyulur.
Münaqişə(konflikt) bir çox forma ala bilər və status da daxil olmaqla bir çox müxtəlif növ qaynaqlar üzərində mübarizəni əhatə edə bilər.Bununla birlikdə, formal konflikt nəzəriyyəsi sinif konfliktinin təhlilində öz əsaslarına malik idi və sahib və kirənişin nümunəsini sinif münaqişəsi baxımından başa düşmək olar.Sinif konfliktində sahiblərin qeyri-sahiblərə nisbətən üstünlükləri olur.Məsələn, sahibi ilə kirənişin arasındakı münasibətləri əsas götürən hüquq sistemi ev sahibinin lehinə qərəzli ola bilər. Tutaq ki, sahibi kirənişinin yaşayış yerindən köçdükdən sonra kirayəçinin təhlükəsizlik əmanətini saxlamaq istəyir.İngilis ümumi qanununa əsaslanan hüquq sistemlərində sahibdən yalnız təhlükəsizlik əmanətinin tutulduğunu icarəçiyə bildirməsi tələb olunur.Təhlükəsizlik əmanətini qaytarmaq üçün kirənişin məhkəməyə müraciət etməlidir.Kirənişin sübut yükünü daşıyır və buna görə yaşayış yerinin köçmədən əvvəl lazımi səviyyədə təmizləndiyini sübut etmək tələb olunur.Bu çox çətin və ya hətta mümkün olmayan bir iş ola bilər.
Nümunəni ümumiləşdirmək üçün konflikt nəzəriyyəçiləri sahibi ilə kirənişin arasındakı münasibətləri əsasən harmoniya deyil, münaqişə üzərində qurulmuş sayırlar.Sahib-kirənişin münasibətləri tez-tez ahəngdar görünə bilərsə də, görünən harmoniya yalnız qanunun və əlaqəni məhdudlaşdıran və özlərini daha da dərin bir toqquşmanın, sinfi qarşıdurmanın məhsulu olan üst quruluşun digər bir elementidir. Konflikt nəzəriyyəçi deyəcəkdir ki, konflikt nəzəriyyəsi bu vəziyyətdə konsensus nəzəriyyəsindən daha çox izahat gücünə malikdir, çünki konsensus nəzəriyyəsi sahiblər və kirənişinlər arasındakı davanı, nə də iki arasındakı asimmetrik güc münasibətlərinin hüquqi əsaslarını izah edə bilməz.
Sosial konflikt nəzəriyyələri
Sosial konflikt nəzəriyyəçisi / marksizm baxımından sosial sinif və bərabərsizlik ortaya çıxır, çünki sosial quruluş münaqişə və ziddiyyətlərə əsaslanır.Sosial münaqişə nəzəriyyəsinə görə qruplar arasında maraqlar və qıt mənbələr üzərində ziddiyyət sosial cəmiyyətin əsasını təşkil edir (Engels və Marks, 1848).Yuxarı sinif öz imtiyazlarını, güclərini, statuslarını və sosial mövqelərini qorumağa çalışacaqlar və buna görə siyasət və təhsil və digər qurumlara öz kapital və qaynaq formalarını qorumaq və məhdudlaşdırmaq üçün təsir göstərməyə çalışacaqlar.Halbuki aşağı təbəqə - yuxarı təbəqənin əksinə olaraq çox fərqli maraqlara malikdir.Onların qorunması lazım olan xüsusi kapital formaları yoxdur. Onların maraqlandıqları ən yüksək səviyyədəki resurslara və kapitala giriş əldə etməkdir. Məsələn, təhsil: aşağı sinif, təhsil sisteminin demokratikləşdirilməsi və liberallaşdırılmasına əsaslanan daha yüksək sinif mənbələrinə çıxış əldə etmək üçün hər şeyi edəcək, çünki kapitalın bu formaları gələcək uğur üçün dəyər hesab olunur.Hüquq və siyasi sistem kimi cəmiyyətin müxtəlif təsisatları hakim sinif hökmranlığının alətləridir və onun maraqlarına xidmət edir. Marks hesab edirdi ki, Qərb cəmiyyəti dörd əsas dövrə - ibtidai kommunizm, qədim cəmiyyət, feodal cəmiyyət və kapitalist cəmiyyətinə görə inkişaf etmişdir.İbtidai kommunizm tarixdən əvvəlki cəmiyyətlər tərəfindən təmsil olunur və sinifsiz cəmiyyətin yeganə nümunəsini təqdim edir. Bundan sonra bütün cəmiyyətlər iki böyük sinfə - qədim cəmiyyətdəki usta və qullar, feodal cəmiyyətindəki ağalar və serflər və kapitalist cəmiyyətində kapitalist və muzdlu işçilərə bölündülər.
Veber sinfi iqtisadi cəhətdən görür.İddia edir ki, siniflər fərdlərin iqtisadi qazanc üçün rəqabət etdikləri bazar iqtisadiyyatı şəraitində inkişaf edir.O, bazar iqtisadiyyatında oxşar mövqeyi bölüşən və buna görə oxşar iqtisadi mükafat alan şəxslərin bir qrupu kimi bir sinfi müəyyənləşdirir.Beləliklə, bir insanın sinif vəziyyəti əsasən onun bazar vəziyyətidir.Bənzər bir sinif vəziyyətini bölüşənlər də oxşar həyat şanslarını paylaşırlar.Onların iqtisadi mövqeyi, cəmiyyətlərində arzuolunan olaraq təyin olunan şeyləri əldə etmək şanslarına birbaşa təsir edəcəkdir.[1]
İstinadlar
- ↑ Haralambos, Holborn (1995). Sociology: Themes and Perspectives. Hammersmith: HarperCollins. p. 37. ISBN 000-3223167.
- Marx, Karl. 1971. Preface to A Contribution to the Critique of Political Economy, Tr. S. W. Ryanzanskaya, edited by M. Dobb. London: Lawrence & Whishart.
- Skocpol, Theda. 1980. States and Social Revolutions: A Comparative Analysis of France, Russia, and China. New York: Cambridge University Press.
- Wallerstein, Immanuel M. 1974. The Modern World-System: Capitalist Agriculture and the Origins of the European World-Economy in the Sixteenth Century. New York: Academic Press.
- 1980. The Modern World-System II: Mercantilism and the Consolidation of the European World-Economy, 1600–1750. New York: Academic Press.
- Marx, K. en F. Engels (1848). Manifest der Kommunistischen Partei. Londen: J.E. Burghard.
Xarici keçidlər
