Holland qızıl dövrü — Hollandiya tarixində 1585–1702-ci illər arasındakı dövrə verilən ad. Bu dövrdə Hollandiya elm, ticarət və incəsənət sahəsində dünyanın ən inkişaf etmiş ölkələrindən birinə çevrildi.
Hollandiyanın Qızıl dövrü 1585-ci ildə Antverpen İspaniyanın əlinə keçməsi, cənubda zəngin Kalvinist (protestant) tacirlər və ziyalılar şimala sığınması ilə başladı. Bundan əlavə, İspaniyadakı inkvizisiyadan qaçan Sefarad yəhudiləri və Fransadan qaçan protestant Huqenotlar Hollandiyaya sığındılar. Beləliklə, Hollandiyada Avropanın ən zəngin və ən maarifli insanları toplaşdı.
XVII. Əsr ərzində hollandlar dünyanın hər yerində ticarətə girdilər. Şimali Amerikada Nieuw Amsterdam kimi koloniyalar qurdular. 1602-ci ildə qurulan 'Hollandiya Şərqi Hindistan Şirkəti' (Vereenigde Oostindische Compagnie) Asiyada koloniyalar qurdu. Bu koloniyalar sonda İndoneziya ölkəsini meydana gətirdi. İlk dəfə Osmanlı İmperiyasından gətirilən lalələr Hollandiyada ehtiras halına gəldi. Məşhur holland rəssamları Rembrandt (1606–1669) və Rubens (1577–1640) bu dövrdə sənətlərinin zirvəsinə çatdılar. Bundan başqa hollandiyalılar qul ticarətindən böyük gəlir əldə edirdilər. 1650-ci ildə Hollandiya Avropada qul ticarətinin mərkəzinə çevrildi. Amsterdam limanında qeydə alınan qul gəmilərinin sayı 10 mini keçirdi.
Rəsm
Hollandiyanın Qızıl Dövrü rəsmi Barokko sənəti Avropanın digər yerlərində karavaizm və naturalizm kimi bir çox üstünlük təşkil edən cərəyanları izlədi, lakin aparıcı mövzular natürmort, mənzərə və janr rəssamlığı idi. Portret də məşhur idi, lakin tarixi rəsm ən yüksək janr kimi alıcı tapmaqda çətinlik çəkirdi. Kilsə sənəti demək olar ki, yox idi və hər cür kiçik heykəllər istehsal olunurdu. Açıq bazarda sənət kolleksiyası toplamaq və rəsm çəkmək başqa yerlərdə adi hal olsa da, sənət tarixçiləri bəzi şəkilli mövzuların populyarlığının aparıcı rolunu oynayan varlı orta təbəqənin və uğurlu biznes himayədarlarının sayının artdığını göstərir.[1]
Bu tendensiya, Katolik Avropasında incəsənətdə üstünlük təşkil edən Əks-Reformasiya kilsəsinin himayədarlığının olmaması ilə birlikdə çoxsaylı "gündəlik həyat səhnələri" və ya janr rəsmləri və digər dünyəvi mövzularla nəticələndi. Məsələn, landşaftlar və dəniz mənzərələri dənizdən bərpa edilmiş torpaqları və respublikanın qızıl dövrünü qeyd edən ticarət və dəniz qüvvələrinin mənbələrini əks etdirir. Hollandiya barokko rəssamlığının çox xarakterik mövzusu, böyük qrup portreti, xüsusən mülki və milis gildiyaları Rembrandt van Rijnin Gecə Gözətçisidir. Natürmortun xüsusi bir janrı sözdə pronkstilleven idi (holland dilində "göstərişli natürmort"). Bu natürmort rəsm üslubu 1640-cı illərdə Antverpendə Frans Snyders, Osias Beert, Adriaen van Utrecht kimi Flamand rəssamları tərəfindən hazırlanmışdır. Hollandiyalı Qızıl Dövr rəssamları daha çox canlı insanları və heyvanları, eləcə də müxtəlif əşyaları, meyvələri, çiçəkləri və ölü ovları təsvir etməklə bolluğu vurğulayan natürmortlar çəkirdilər. Stil tezliklə Hollandiya Respublikasından olan rəssamlar tərəfindən mənimsənildi.[2]
Bu gün Hollandiyanın Qızıl Dövrünün ən tanınmış rəssamları dövrün dominant siması Rembrandt, Delft janrının ustası Yohannes Vermeer, yenilikçi mənzərə rəssamı Yakob van Ruisdael və portretə yeni həyat aşılayan Frans Halsdır. Bəzi mühüm bədii üslub və cərəyanlara Haarlem Mannerizmi, Utrext Karavaqqizmi, Delft məktəbi, Leiden Fijnşilder və Hollandiya klassikliyi daxildir.
Həmçinin bax
İstinadlar
