Çarlz Con Pedersen (3 oktyabr 1904[1][2][…], Busan – 26 oktyabr 1989[1][2][…], Salem[d], Nyu-Cersi) — amerikalı kimyaçı, 1987-ci ildə "Yüksək seçiciliyə malik struktura xas qarşılıqlı təsirlərə malik molekulların inkişafı və tətbiqi üçün" kimya üzrə Nobel mükafatı laureatı, və bunu Donald Kram və Jan-Mari Len ilə bölüşüb.
O, efirlərin, qələvi metallarla sabit komplekslər yaratmağa qadir olan siklik poliefirlərin sintezi üsullarını işləyib hazırlaması ilə tanınmışdır. Onun işi həm də supramolekulyar kimyanın əsasını qoyan Jan-Mari Len və Donald Cram tərəfindən sonrakı tədqiqatlar üçün əsas olmuşdu.
Bioqrafiyası
Çarlz Pedersen 3 oktyabr 1904-cü ildə Koreyanın Busan şəhərində anadan olub. Atası norveçli, anası yapon idi. 1922-ci ildə Yaponiyanın Yokohama şəhərindən ABŞ-yə mühacirət edmişdi. Ç. Pedersen Dayton Universitetini (Ohayo) və daha sonra Massaçusets Texnologiya İnstitutunu bitirib, burada üzvi kimya üzrə magistr dərəcəsi alıb. 1927-ci ildən Ç. Pedersen təqaüdə çıxana qədər 42 il DuPont kimya şirkətində çalışmışdı. O, ali elmi dərəcəsi olmayan azsaylı Nobel mükafatçılarından biri idi.
Əsas nəşrləri
- C. J. Pedersen. Tsiklik poliefirlər və onların metal duzları ilə kompleksləri (İngilis dili) // Amerika Kimya Cəmiyyətinin jurnalı (İngilis dili)rus. : jurnal. — 1967. — Cild. 89, yox. 26. — S. 7017–7036. — doi: 10.1021/ja01002a035.
- Charles J. Pedersen. Makrosiklik Poliefirlər: Dibenzo-18-Crovn-6 Polieter və Disikloheksil-18-Crovn-6 Polieter (İngilis dili): jurnal. — 1988.[3]
İstinadlar
Xarici keçidlər
