Xuliu I foi'l papa nᵘ35 de la Ilesia católica ente'l 6 de febreru de 337 y el 12 d'abril de 352, fecha de la so muerte.
Conflictos colos arrianos
Confirmó nel so puestu a dos obispos cristianos a quien los arrianu fixeren abdicar. Na seronda de 341, Julio I convocó un conceyu al qu'asistieron 50 obispos col propósitu de pronunciase de nuevu en contra del arrianismu y condergar a quien deponíen obispos al so antoxu.
A la muerte de Constantín I el Grande, l'imperiu estremar ente los sos trés fíos, unu d'ellos, Constantino II, llueu sumió de la historia y quedaron como emperadores los sos otros dos fíos, Constancio II, n'Oriente y Constante n'Occidente. Ente que Constante yera católicu, Constancio yera arriano. En 350, Constante foi asesináu y l'Imperiu se reunificó sol mandu de Constancio. L'emperador desamarró entós una tarrecible persecución contra la Ilesia.
Celebración de la Navidá
Julio I afitó pa la Ilesia d'Occidente la solemnidá de Navidá el 25 d'avientu, en vegada del 6 de xineru, xunto cola Epifanía.[4] Tomó esta fecha porque, nel calendariu xulianu, el solsticiu d'iviernu asocedía nesi día, siendo esti acontecimientu festexáu por munchos pueblos del Hemisferiu Norte como un nuevu renacer del ciclu de la vida.
Otres obres
Considérase-y el fundador del Archivu de la Santa Sede, porque ordenó'l caltenimientu de los documentos.[ensin referencies]
Referencies
Enllaces esternos
