Wilhelm Wim Ernst Wenders (14 d'agostu de 1945, Düsseldorf) ye un guionista, productor, actor y direutor de cine alemán que tamién trabayó nos Estaos Xuníos.
Trayeutoria
Estudió parcialmente medicina y filosofía na universidá de Friburgu de Brisgovia (nun momentu llegó a entamar convertise en sacerdote), depués fixo fotografía. Tuvo a los 21 años nun cursu (1966) en París, diba diariamente a la filmoteca y vía el nuevu cine. En 1967 finalmente empezó a estudiar na Escuela de Cine y Televisión de Múnich, que s'abrir esi añu.[25]
De 1967 a 1970, Wenders frecuentó la Hochschule für Film und Fernsehen en Múnich, y yá en 1967 realizó'l so primer curtiu Escenariu (Schauplätze). Al añu siguiente fixo otros trés: El mesmu xugador dispara de nuevu (Same Player Shoots Again), Klappenfilm, dirixíu xunto a Gerhard Theuring y Victor I. El mesmu añu empieza a collaborar como críticu en Filmkrit y Suddeutsche Zeitung.
El so primer llargumetraxe realizar al acabar la carrera, Branu na ciudá; dura tres hores y trata d'un home que sale de la cárcel, y empieza a viaxar ensin meta. El segundu ye El mieu del porteru ante'l penalty, 1972, sobre una novela de Peter Handke, de quien se va sentir cerca tola so vida, dende 1967, y col que va trabayar una y otra vez. Dende entós va faer una película al añu.
Naciendo nuna dómina na qu'Alemaña empezó a xirar escontra la cultura d'Estaos Xuníos pa escaecer el so propiu pasáu, Wenders tiende a esplorar nes sos películes la presencia d'Estaos Xuníos nel inconsciente européu, o más concretamente l'americanización de l'Alemaña de posguerra (un personaxe so al cantar una tonadilla n'inglés diz "tamos colonizaos").
Con tres películes el so nome afítase: en 1974 Alicia nes ciudaes, Falsu movimientu (que parte del Wilhelm Meister de Goethe) y Nel cursu del tiempu (1975), pa munchos les sos obres maestres de mocedá. Con L'amigu americanu (1977), basada na novelaEl xuegu de Ripley, de Patricia Highsmith, Wenders foi conocíu internacionalmente.
A partir d'esi momentu, ya instaláu en parte nos Estaos Xuníos (con Coppola y Fred Ross), Wenders empezó lo que podría denominase la so etapa más prolífica, encadenando títulos esperimentales como Lightning Over Water (Rescamplu sobre l'agua) (1980), documental sobre l'agonía y muerte del direutor Nicholas Ray, que lo co dirixó, y Hammett, 1982, L'estáu de les coses (1982) con hestories intimistes como Paris, Texas (1984), Der Himmel über Berlin (1987) o la so secuela In weiter Ferne, so nah! (1993).
En 1985, rodara una película singular, Tokiu-Ga, sobre la vida del direutor xaponés Yazujiro Ozu, el direutor col que, dixo, más aprendiera na so vida.[26] Tamién rodó en Portugal, ente otros llugares, onde conoció al direutor Raúl Ruiz.;[27] y fixo films-homenaxe a Antonioni y Ray.
En 1998 filmó, con un grupu amenorgáu, Buena Vista Social Club, sobre un grupu d'escaecíos pero llexendarios músicos cubanos, que les sos edaes bazcuyaben ente los 60 y 80 años. Esti documental rexistra'l regresu a Cuba del músicu d'Estaos Xuníos J. Cooder, momentu nel que s'axunta col vocalista cubanu Ibrahim Ferrer y el restu de los músicos pa grabar un álbum. Esti singular documentu recueye a los músicos nel estudiu onde los rexistraben y amás rastrexa les sos vides nuna L'Habana filmada evocadoramente.
Ente les sos últimes producciones, ta'l llargumetraxe rodáu en formatu dixital Llamando a les puertes del cielu (2005). En setiembre de 2009, taba a puntu d'empezar a rodar cola so amiga Pina Bausch un documental en 3-D sobre la manera de reparar el mundu d'esta coreógrafa, pero tres dos años de preparación, ésta morrió. Magar tou, va llegar a filmar Pina en 2011 col sofitu de los miembros de la compañía d'esa artista (el "Wuppertal Dance Theatre"), que insistireron en siguir, como un homenaxe a la gran creadora de la danza actual. Punxéronse como condición nun poner datos biográficos nin faer entrevistes con conocíos, namái basase nes sos coreografíes.[28]
Amás de llargumetraxes, Wenders tamién tuvo una importante actividá como direutor de curtiumetraxes, de documentales y de programes pa la televisión, según guionista, productor ya inclusive actor.
Filmografía (llargumetraxes)
1970 - Branu na ciudá, dedicáu a The Kinks, guión: Wim Wenders.
1971 - El mieu del arqueru al penalti (Llatinoamérica) o El mieu del porteru ante'l penalty (España) - (Die Angst des Tormanns beim Elfmeter), guión: Wim Wenders basáu na novela de Peter Handke.
1995 - Los hermanos Skladanowsky(Die Gebrüder Skladanowsky, n'inglés A trick of the light), guión: Wim Wenders con estudiantes de la Universidá de Televisión y Cine de Múnich.
↑Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 120755296. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
