Silu ( - 783, Pravia), rei d'Asturies dende 774 a 783. Entra al tronu en razón del so casoriu con Adosinda, fía del rei Alfonsu I. Silu ye'l primer monarca asturianu que nun formó parte del nucleu familiar de Pelayu y Alfonsu.
Accesu al tronu
Al reinar al traviés del so matrimoniu con Adosinda plantea'l papel de la muyer na socesión del Reinu d'Asturies. Dalgunos autores caltienen la socesión matrillinial. Al futuru Alfonsu II sobrín d'Adosinda faenlu Gobernador de Palaciu teniendo él sobro 18 años.
Treslláu de la corte a pravia
Al xubir al tronu treslladó la capital del Reinu de Cangues d'Onís a Pravia yá que Silu formaba parte de l'aristocracia llocal y tien tierres na fastera. Nun ye un estranxeru como s'afirmó. Amás, el treslláu de la corte ye tamién por motivos estratéxicos: En Pravia hubiere asentamientu romanu, taba nel fondu del Valle del Nalón y al llau d'una vía romana terminal d'Asturica Augusta. Amás, Cangues d'Onis quedare nun llugar escéntricu pola ampliación del Reinu haza Galicia.
Silu yera d'orixe pésici, polo que tamién tien muncho sentíu que treslladase la corte a Pravia (Flavionavia), que yera precisamente la capital de la tribu de los pésicos. [2]
Problemes internos
Nel Reináu de Silu produzse la segunda rebelión de los gallegos. La rebelión ye sometía en Monte Cubeiro (Lugo). Dende Pravia tamién se controla meyor a los gallegos.
Fin del reináu
Too paecía indicar qu'Alfonsu sería'l socesor pero una revuelta da'l tronu al so tíu Mauregatu (fíu d'Alfonsu I con una sierva)
.jpg)
