Pa realizar el saludu fascista, el brazu tenía d'asitiase nun ángulu d'alredor de 40º sobre la horizontal, y apenes delladiáu escontra la derecha. Na Alemaña nazi casi siempres s'acompañaba cola frase Heil Hitler!, pronunciada con voz firme y clara. De normal usábase pa despidir a los soldaos nazis. Si'l saludu realizábase mientres se taba frente a un oficial cimeru, los talones podíen ser cutíos ente sigo simultáneamente. En mítines y concentraciones, los brazos del ensame tamién podíen tar elevaos, al berru de Sieg Heil.
Estatua d'Augustu, Vistíu de soldáu con toga de civil fai xestu de paz.
Na Columna de Traxanu, en Roma, apaecen diversos exemplos de «saludu romanu», en relieves onde s'amuesa lexonarios saludando al emperador, según nes estatues de dellos emperadores como Augustu, o na estatua ecuestre de Marco Aurelio. Tamién esiste un relieve del sieglu II d. C. topáu cerca d'Éfesu onde apaez esti saludu na ilustración de los funerales d'un oficial militar, siendo posible ver a manera de saludo brazos estendíos escontra alantre, cola palma de la mano abierta y escontra el suelu, nun ángulu de 45 graos.
Cola desapaición del Imperiu romanu tamién sumió'l costume del «saludu romanu», pero ésta foi recuperada en motivos pictóricos dende'l sieglu XVIII, cuando en plena puxanza de la Ilustración los intelectuales y filósofos revaloraron les instituciones tradicionales de l'antigua República Romana y ente elles diéron-y al estinguíu «saludu romanu» un significáu cívicu o heroicu.
Prueba d'ello atópase nes pintures d'estilu neoclásicu del francés Jacques-Louis David, como Xuramentu del Xuegu de Pelota de 1792 onde s'amuesa a los revolucionarios franceses faciendo'l saludu romanu o'l Xuramentu de los Horacios de 1784, presentando con este mesmu xestu a un episodiu llexendariu de Roma. Inclusive en 1810, en plenu réxime de Napoleón Bonaparte, David pintó por encargu gubernamental La distribución de les águiles amosando al propiu Napoleón I apurriendo estandartes con figures d'águiles a los reximientos del exércitu francés, que los sos soldaos realicen el saludu romanu. Estes pintures de David inspiraron posteriores ilustraciones a lo llargo del sieglu XIX en toa Europa, amosando nuevamente'l «saludu romanu» como elementu solemne, anque en situación de sirvir como señal de xuramentu primero que un saludu puramente dichu.
Cola xubida al poder de Mussolini, empezar a recuperar símbolos romanos pa utilizalos como propios, al afirmar que l'imperiu italianu yera'l segundu Imperiu Romanu. Polo tanto como saludu de respetu y llealtá escontra él recuperóse'l saludu romanu.
Cola espansión del fascismu escontra otros países, el saludu copióse (como na Alemaña Nazi), siendo a partir d'entós identificáu con grupos y rexímenes d'estrema derecha.
Usos mientres el Tercer Reich
Mientres el periodu que va dende 1933 hasta 1945, el saludu Heil Hitler! ('¡Salve Hitler!')[1] fíxose bien común nos círculos sociales alemanes y foi emplegáu polos ciudadanos procedentes de los cuerpos cimeros de les Waffen-SS (oficiales d'altu rangu). Hitler prefirió que se-y saludara como Heil, mein Führer! o a cencielles Heil!. L'empléu de Sieg Heil! o '¡Salve Victoria!' foi bien común mientres el periodu nazi, y pronunciábase sobremanera mientres los discursos de Hitler. Yera bien común que se repitiera tres veces na forma d'un cantar coral: Sieg...Heil! Sieg...Heil! Sieg...Heil! Heil Hitler!.
Tres el intriga del 20 de xunetu en 1944, les fuercies militares del Tercer Reich ordenaron reemplazar el saludu ordinariu militar pola versión de saludu a Hitler. La orde tuvo la so fecha efectiva'l 24 de xunetu de 1944, 4 díes dempués del atentáu a la vida de Hitler en Rastenburg. Previu a esta situación, el saludu a Hitler yera opcional nes fuercies militares alemanes, y a partir d'esta fecha establecióse como saludu oficial.
Usu n'España
La Falanxe Española, el partíu fundáu por José Antonio Primo de Rivera en 1933, empezó l'usu del saludu fascista, denomináu "saludu íberu" polos sos dirixentes. Tres la unificación de los movimientos tradicionalista y falanxista nun partíu únicu, FET de les JONS, y en particular en terminando la Guerra Civil, el saludu convertir n'unu de los símbolos del llamáu Movimientu Nacional. Ente'l 17 de xunetu de 1936 y el 11 de setiembre de 1945 el saludu foi obligatoriu en tol territoriu nacional. Tres la derrota de la Exa na Segunda Guerra Mundial, el saludu dexa de tener calter oficial, col fin de dar bona impresión a los países vencedores de la guerra. Por casu, na película española d'esaltación franquista, Raza, esaniciáronse toles escenes onde los militares del bandu subleváu saluden col brazu n'alto. Sicasí, nes multitudinaries concentraciones convocaes pol réxime n'honor a Franco, los asistentes alzaben el brazu derechu al entonar el Cara al sol como adhesión al réxime.
En 1976, cola dimisión del presidente Carlos Arias Navarro, el saludu pierde'l so calter "semioficial" de facto.
El saludu tal que ye conocíu ta prohibíu n'Alemaña y Austria dende'l final de la Segunda Guerra Mundial. Una versión del saludu emplegada por Michael Kühnen emplega un pulgar estendíu. Anguaño n'Alemaña utilizar la espresión ”Sieg Heil” ye un delitu, sacante que sía con fines educativos, científicos o artísticos.[ensin referencies]
Referencies
↑La pallabra n'otros idiomes como inglés puede traducise como hale, nel sentíu de prosperidá. La pallabra tien un ciertu significáu como "saludu" y "honor".
Bibliografía
Tilmann Allert: Der Deutsche Gruß. Geschichte einer unheilvollen Xeste. Eichborn Berlin, Berlin 2005, ISBN 3-8218-5761-7
Karl Prause: Deutsche Grußformeln in neuhochdeutscher Zeit, Breslau 1930. (Ye unu de los primeros espertos n'encetar esta tema)
