Roberto Eduardo yera fíu d'Ángel Viola y María Prevedini. Contraxera nupcias en 1947 cola entrerriana Nélida Giorgio Valente, con quien tuvo dos fíos: Silvia Nélida (n. 1949) y Roberto Eduardo (n. 1954). Viola llogró importantes ascensos a partir d'avientu de 1973, cuando foi nomáu pol teniente xeneral Leandro Anaya como Secretariu Xeneral del Exércitu, cargu qu'ocupó hasta mayu de 1975. N'agostu d'esi añu, el teniente xeneralJorge Rafael Videla nomar Xefe del Estáu Mayor, dende onde participó en 1976 nel golpe d'Estáu contra Isabel Perón. El 31 de xunetu de 1978,[4]Jorge Rafael Videla xubir a Teniente Xeneral y convirtióse en Comandante en Xefe del Exércitu, pasando a integrar la Xunta Militar que gobernaba'l país xunto al presidente de facto.
Viola reemplazó a Jorge Rafael Videla por causa de tensiones nel senu de la cúpula militar, insatisfecha cola incapacidá d'esti postreru pa estabilizar la situación económica y l'intranquilidá civil. Viola, partidariu de la llinia blanda, alloñó a los collaboradores inmediatos de Videla y empecipió una apertura parcial a la reincorporación de políticos de carrera y téunicos civiles a cargos públicos con mires a establecese nel poder hasta 1985.[6] Les circunstancies dexaron que la CGT reorganizárase y movilizara so la direición del sindicalistaSaúl Ubaldini, entá magar la prohibición llegal.[7]
Les midíes económiques del gobiernu de Viola amosáronse igualmente ineficientes. En vista de les repitíes devaluaciones del Peso Llei 18.188 frente al dólar impulsaes pol ministru d'EconomíaJosé Martínez de Hoz mientres el gobiernu de Videla, yera marcada la preferencia pola compra de divises; inclusive los pequeños ahorristas optaben pola tenencia de moneda estranxera y evitaben invertir nel país.
El ministru d'Economía designáu por Viola, Lorenzo Sigaut, aseguró al ocupar el cargu que “el qu'apuesta al dólar, pierde”. Díes más tarde realizaría una devaluación (del pesu con respectu al dólar) del 30 per cientu, nun intentu desesperáu d'atraer inversión internacional. La inflación de 1981 algamaría'l 131% interañal.[8]
Roberto Viola vistíu de civil.
Los fracasos en materia económico y les perspectives aperturistes del gobiernu de Viola llevaríen a la constitución de la Multipartidaria Nacional per parte de los principales partíos políticos, buscando la realización d'eleiciones. La muerte de Ricardo Balbín, quien mientres años fuera presidente de la Unión Cívica Radical, constituyó una ocasión de manifestación pública en favor de la democracia.[9]
El día sábadu 21 de payares de 1981 la xunta militar declara a Roberto Eduardo Viola como incapacitado d'exercer les sos funciones de Presidente de la Nación Arxentina por cuenta de "problemes de salú", nel so llugar ye nomáu frente al poder executivu'l so ministru del interior Horacio Tomás Liendo hasta'l 11 d'avientu de 1981, cuando la xunta decide remover a Viola del so cargu.[10]
Anque Viola nun atayara en nengún momentu'l remanar represivu nin los operativos contra la subversión, foi removíu del so cargu pola xunta militar de gobiernu'l 11 d'avientu de 1981. Reemplazar interinamente el vicealmirante Carlos Alberto Lacoste, hasta'l 22 d'avientu de 1981, cuando Leopoldo Fortunato Galtieri xuró como presidente de la Nación Arxentina, convirtiéndose nel nuevu primer mandatariu de facto del so país.[14]
Xuicios
En 1983, col regresu de la democracia y sol gobiernu constitucional de Raúl Alfonsín, Viola foi arrestáu y xulgáu polos crímenes cometíos mientres el so gobiernu. En 1985 foi sentenciáu a 17 años en prisión, inhabilitación perpetua pal exerciciu de cargos públicos, y perda del grau militar. Xunto con otros líderes militares, foi escarceláu en 1990 gracies al indulto concedíu pol entós presidente Carlos Menem. Morrió en 1994, antes de la reapertura de les causes na so contra.[15]
Gabinete
Ministerios de la Dictadura de Roberto Eduardo Viola
↑ 1,01,1Afirmao en: Find a Grave. Identificador Find a Grave: 6898596. Apaez como: Roberto Eduardo Viola. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
_pasador.svg){kind=small}
