Oswaldo Enrique López Arellano. Nació'l 30 de xunu de 1921 na ciudá de Danlí, departamentu d'El Paraísu, finó en 16 de mayu de 2010 en Tegucigalpa, M.D.C. capital de la república d'Hondures. López Arellano fíu d'una familia influyente, los sos padres fueron: Enrique López y Carlota Arellano. Estudió na Escuela Americana de Tegucigalpa” onde aprendió a falar un inglés fluyíu. Se enlistó nel exércitu a los dieciocho años y foi asignáu al Cuerpu d'Ametralladores, onde figuró xunto a Fermín Ramírez Landa y Arnaldo Alvarado Dubón; López Arellano, graduóse como pilotu de l'Academia Militar d'Aviación d'Hondures Capitán Raúl Roberto Barahona Llagos de la Fuercia Aérea d'Hondures, ente los años de 1942-1945 viaxó xunto a los cadetes: Gustavo Morales, Hérnan Acosta Mejía, Hiram Fiallos, al estáu d'Arizona, Estaos Xuníos onde estudió mecánica d'aviación. López Arellano, caltuvo'l so rangu de Coronel d'aviación mientres llargu tiempu y eventualmente aportó a Xeneral. Casóse con Gloria Figueroa y tuvo cinco fíos: Gloria Carolina, Oswaldo, Enrique, Leonel y José Luis.
Foi Xefe d'Estáu per primer vegada dende'l 3 d'ochobre de 1963 hasta'l 6 de xunu dea 1965, tomó'l poder por aciu un golpe militar, 10 díes primero que les eleiciones presidenciales van llevar a cabu y nel cualos el candidatu Doctor Modesto Rodas Alvarado del partíu Lliberal d'Hondures postulábase como claro vencedor y compunxo el so gabinete de gobiernu colos políticos de dambos partíos opositores.
El Gabinete López Arellano
Cargu
Nome
Periodu
Xefe d'Estáu
Oswaldo López Arellano
1963-1965
Secretariu de La Presidencia
Ricardo Zúñiga Agustinus
1963-1965
Secretariu de Comunicaciones y Obres Públiques
Luis Bográn Fortín
1963-1965
Secretariu de Defensa y Seguridá
Armando Pasu Espinal
1963-1965
Secretariu d'Economía y Facienda
Tomás Cálix Moncada
1963-1965
Secretariu d'Educación Pública
Eugenio Matute Canizales
1963-1965
Secretariu de Gobernación y Xusticia
Darío Humberto Montes
1963-1965
Secretariu de Recursos Naturales
Héctor Molina García
1963-1965
Secretariu de Rellaciones Esteriores
Jorge Fidel Durón
1963-1965
Secretariu de Salú Pública y Asistencia Social
Abraham Rivera Hota
1963-1965
Secretariu de Trabayu y Previsión Social
Edgardo Dumas Rodríguez
1963-1965
Periodu constitucional
Oswaldo López Arellano, llogró que'l Congresu Nacional, nomára-y presidente constitucional, dende'l 6 de xunu de 1965 hasta'l 7 de xunu de 1971.
Mientres el so gobiernu, miles de salvadoreños buscaron el so llar y fonte de trabayu nel territoriu hondureñu, esto cambéu al implementase la nueva Llei del Institutu Nacional Agrariu, nes cualos munchos llabradores hondureños víense desarimaos pol so mesmu gobiernu al otorgar tierres vecinos; motivu pol cual, la llei hondureña foi modificada y volvióse severa colos inmigrantes salvadoreños, amás de que fueron repatriaos miles d'ellos y otros que yá adquirieren tierres llegalmente, fueron desaposiaes de les mesmes y devueltos al so país. Por esi entós el presidente salvadoreñu, tamién militar xeneral Fidel Sánchez Hernández, quien tamién asistió a la "Escuela de les Amériques", dambos conocíense y sentíen antipatía escontra'l comunismu y gran ciñu a la política d'Estaos Xuníos, y a la so carrera armamentista, pos fueron los Estaos Xuníos d'América quien aprovía d'armes a dambos países, oxetu pol cual, la discordancia del regresu de los sos compatriotes a tierra salvadoriana coles manes vacíes, resultó insultante; Sánchez Hernández foi'l primeru en mover el so exércitu escontra les fronteres con Hondures en xunetu de 1969, tamién foi'l qu'ordenó'l bombardéu de les ciudaes principales hondureñes que dio empiezu a la Guerra de los cien Hores o Guerra del Fútbol llomada asina por escusa, por cuenta de los alcuentros futbolísticos de dambes seleiciones pal campeonatu del mundu Méxicu 70. Mientres el conflictu, el presidente salvadoreñu general Sánchez Hernández, alzo l'animo de les tropes pa la invasión d'Hondures y con ello, llograría más terrenal pal país, coles mesmes esplegaba'l so defensa detrás de les fronteres evitando asina un contraataque hondureñu, un por menor nun acompañaba a los salvadoreños, el de nun tar debidamente forníos pa invadir a Hondures y el de soportar el tal esperáu contraataque, per otru llau, l'altu mandu hondureñu ordenó la defensiva del territoriu nacional y l'ofensiva pa recular les tropes enemigues, mientres el presidente xeneral Oswaldo López Arellano abellugábase dientro de les bóvedes del edificiu del Bancu Central d'Hondures a dar les siguientes órdenes nel campu de batalla.[4]
Gabinete de gobiernu
Esti periodu convertir en constitucional gracies a una moción de la Cámara Llexislativa, los nuevos secretarios tomen posesión dende'l 6 de xunu de 1965 al 6 de xunu de 1971.
José Ángel Ulloa Serendén/Tiburcio Carías Castillo
1965-1971
Secretariu de Salú Pública y Asistencia Social
J. Antonio Peraza
1965-1971
Secretariu de Trabayu y Previsión Social
Alba Alonzo de Quezada
1965-1971
Xefe d'Estáu 1972-1975
Oswaldo López Arellano, dexó que se realizaren otres eleiciones xenerales nel mes d'abril de 1971, de les cualos l'Abogáu Ramón Ernesto Cruz candidatu del Partíu Nacional d'Hondures resultó ganador y el 4 d'avientu de 1972, López Arellano volvió asumir el control y poder de l'alministración del país centroamericanu.
En 1975 la Comisión de Seguridá ya intercambiu de los Estaos Xuníos espunxo un esquema de la United Brands Company pa sobornar al presidente d'Hondures con US$ 1,25 millones, cola promesa d'otros US$ 1,25 millones por qu'amenorgara dellos impuestos de la esportación de plátanu. El negociu cola United Brands foi deteníu y el 22 d'abril de 1975 López foi espulsáu del poder nun golpe militar lideráu pol so amigu'l Xeneral Juan Alberto Melgar Castro. Esti escándalu foi conocíu n'Hondures como'l "Bananagate".
Mientres el so gobiernu mandó a construyir la escuela que s'atopa allugáu na capitalina Colonia Kennedy y que lleva'l so nome. Oswaldo López yá xubiláu foi un home de negocios, yera'l dueñu de TAN Tresportes Aéreos Nacionales y SAHSA, les agora arruinaes aereollinies d'Hondures.
El so fíu primoxénitu Oswaldo López finó en 1996, ente que el exgobernante finaría'l 16 de mayu de 2010 na ciudá de Tegucigalpa, a los 89 años, tres una enfermedá que lu caltuvo hospitalizáu nes sos últimes selmanes.[5]
