Omar Suleiman (عمر سليمان n'árabe) (2 de xunetu de 1936, Qena – 19 de xunetu de 2012, Cleveland)[5] foi'l vicepresidente d'Exiptu, y ex Direutor Xeneral d'Intelixencia Exipcia (EGID), l'axencia nacional d'intelixencia d'Exiptu, tuviera nel cargu dende 1993. Nel so papel como direutor de EGID, el diariu británicu The Daily Telegraph llegar a considerar como "unu de los xefes del mundu d'espionaxe más poderosu".[6] La revista Foreign Policy clasificar como'l más poderosu xefe d'intelixencia d'Oriente Mediu, per delantre del xefe del Mossad, Meir Dagan.[7][6]
Primeros años y educación
Suleiman nació en Qina nel sur d'Exiptu. Dexó Qina pa dir a El Cairu en 1954, a la edá de diecinueve años, pa inscribise na prestixosa Academia Militar d'Exiptu. Recibió entrenamientu militar adicional na Xunión Soviética na Academia Militar Frunze de Moscú. Per otra parte, tien llicenciatura y maestría en Ciencies Polítiques pola Ain Shams y la Universidá d'El Cairu a mediaos de la década de 1980. Suleiman foi treslladáu a la intelixencia militar, onde empezó lo que sería una llarga rellación ente Exiptu y los Estaos Xuníos.
Xefe de la Oficina d'Intelixencia
Suleiman convertir nel xefe de la intelixencia exipcia en 1993. El so nome foi llanzáu nos medios de comunicación alredor de 2000, rompiendo la tradición de caltener el nome del xefe de la Intelixencia exipcia de callao, siendo antes conocíu namái por altos funcionarios del gobiernu. Suleiman adquirió un perfil más públicu al intentar llegar a un alcuerdu ente los distintos grupos armaos palestinos que compiten pol poder en Gaza como unviáu de la presidencia del presidente Hosni Mubarak, lo mesmo que de recibir ufiertes de servicios d'intermediación o tregües ente los palestinos ya Israel. El so papel percibíu nes negociaciones ente los grupos palestinos diéron-y la imaxe d'una figura efectiva detrás d'escena nel gobiernu exipciu, según considerase potencialmente útil nos gobiernos estranxeros como los de los países árabes, Israel, los Palestinos y los Estaos Xuníos.
Rol políticu final
Nos últimos años, por cuenta del so rol nel escenariu políticu rexonal y la falta d'un candidatu alternativu aceptable para Hosni Mubarak, especulóse que Suleiman tendría ésitu como socesor de Mubarak na presidencia. Nin Suleiman nin el Partíu Nacional Democráticu falaron d'esto o comentáu sobre'l futuru papel políticu de Suleiman.
El 29 de xineru de 2011, foi nomáu vicepresidente d'Exiptu mientres les protestes civiles,[8] poniendo fin a una vacante na posición que duró casi 30 años. El 10 de febreru a les 11 hores de la nueche tomó parte de les funciones presidenciales tres la cesión de parte d'esi poder per parte del presidente, Hosni Mubarak, anunciando'l so arrenunciu del poder y convirtióse n'intermediariu ente l'exércitu, el garante real del poder, y la so persona.
La Comisión Eleutoral considerar non aptu pa participar nes eleiciones presidenciales de 2012.
Finó'l 19 de xunetu de 2012 por cuenta de problemes cardiacos y pulmonares.[5] Otres teoríes apunten a que pudo ser víctima, non oficial, del atentáu de Damascu del 18 de xunetu de 2012. Darréu, treslladáu a EE.XX. de callao, comunicóse la so muerte.
Referencies
Enllaces esternos
