El Métodu direutu d'enseñanza de llingües estranxeres, tamién conocíu como métodu natural, parte del principiu de enseñar l'idioma per aciu del usu esclusivu de la llingua estudiada. Afitose n'Alemaña y Francia a entamos del sieglu XX. Ente los sos teóricos más importantes hai de solliñar al llingüista danés Otto Jespersen.
Carauterístiques principales
- Enséñase'l vocabulariu a traviés d'oxetos, mímica, y otros elementos visuales y materiales.
- La gramática asimílase per aciu del procedimientu inductivu: esto ye, l'alumnu deduz les regles gramaticales a partir de la presentación d'exemplos na mesma llingua d'estudiu.
- Céntrase nel deprendizaxe oral.
- El trabayu desenvuélvese fundamentalmente a través d'entrugues y rempuestes del profesor a los alumnos y, después, ente los mesmos alumnos.
El métodu direutu foi la respuesta al métodu de Gramática-Traducción, punxo les bases pa la teoría didáutica d'enseñu d'idiomes posterior.
Referencies
Enllaces esternos
