El Muséu del Führer (n'alemán: Führermuseum) foi un proyeutu, nunca realizáu, de muséu que Adolf Hitler entamó construyir na ciudá austriaca de Linz. Nél pretendíase axuntar una gran coleición d'obres d'arte prindaes polos nazis mientres la Segunda Guerra Mundial. L'edificiu del muséu formaba parte d'un conxuntu bien ambiciosu diseñáu por Albert Speer y otros arquiteutos qu'incluyía un gran teatru, una sala d'ópera y l'Hotel Adolf Hitler, tou arrodiáu per bulevares y una gran escampada p'actos multitudinarios.[1] El muséu proyeutar con una gran fachada columnada de 150 metros, de diseñu paecíu a la de la Haus der Deutsche Kunst alzada en Múnich pol arquiteutu Paul Ludwig Troost. L'allugamientu del Muséu del Führer coincidía col de la estación de ferrocarril de Linz, que pensaba treslladase unos cuatro quilómetros escontra'l sur.
Coleición del Muséu
El 21 de xunu de 1939, Hitler creó en Dresde la Sonderauftrag Linz (Comisión Especial de Linz), compuesta por historiadores d'arte espertu en pintura y venceyaos a la Galería de Dresde pa formar la coleición del Muséu del Führer y nomó a Hans Posse (direutor de la Galería de Dresde) unviáu especial. Ente los miembros de la Comisión figuraben historiadores como Robert Oertel y Gottfried Reimer. Posse morrió n'avientu de 1942 de cáncer y les sos responsabilidaes fueron asumíes en marzu de 1943 por Hermann Voss, historiador del arte y direutor del Muséu de Wiesbaden.[2] Los métodos p'adquirir obres diben dende la confiscación hasta la compra: pa ello, usáronse fondos de los beneficios del llibru Mein Kampf o de la venta de semeyes de Hitler.[3][4] Les compres almacenar na so mayor parte nel Führerbau de Múnich, ente que les obres d'arte confiscadas guardar n'Austria. Dende febreru de 1944 y ante el peligru de destrucción que suponía la medría de los bombardeos aliaos, tou esti patrimoniu artísticu treslladar a dellos abellugos seguros, ente otros a les mines de sal d'Altaussee, habilitaes como almacenes soterraños. Los llibros de rexistru de tola coleición caltener en Dresde y dempués fueron treslladaos a Schloss Weesenstein, onde fueron confiscados a la fin de la guerra polos soviéticos.
En 2008, el Muséu Históricu Alemán de Berlín publicó una completa rellación de les pintures que'l Tercer Reich destinó al Muséu del Führer y a otros museos alemanes.
La fonte más importante pa reconstruyir tales coleiciones son los álbumes de semeyes que la Sonderauftrag Linz creó ente seronda de 1940 y seronda de 1945. Cada navidá y cada cumpleaños de Hitler (20 d'abril) presentar a Hitler estos álbumes, qu'algamaron el númberu de trenta y ún, anque anguaño namái se caltienen diecinueve.[5]
Bibliografía
LÖHR, Hanns Christian: Das Braune Haus der Kunst. Hitler und der "Sonderauftrag Linz". Berlín: Akademie Verlag, 2005. ISBN 978-3-05-004156-8.
SPOTTS, Frederic: Hitler and the power of aesthetics. Woodstock, 2003, pp. 188-220. ISBN 1-58567-345-5.
SCHWARZ, Birgit: Hitler's Museum. Die Fotoalben Gemäldegalerie Linz. Viena: Böhlau Verlag, 2004. ISBN 3-205-77054-4.
SCHWARZ, Birgit: «Hitler's Museum», en: Vitalizing Memory. International Perspektives on Provenance Research. Washington, 2005, pp. 51-54.
SCHWARZ, Birgit: «-y Führermuseum de Hitler et la Mission spéciale Linz», en: André Gob: Des musées au-dessus de tout soupcon. París, 2007, pp. 164-176. ISBN 978-2-200-35099-4
SCHWARZ, Birgit: «Sonderauftrag Linz und "Führermuseum"», en: Raub und Restitution. Berlín: Jüdisches Museum, 2008; pp. 127-133 ISBN 978-3-8353-0361-4
