En 2017 ye una de les 6 muyeres en Colombia más poderoses en términos de tresformamientu social positiva, según la publicación internacional Latin American Post.[7]
Biografía
María Luisa Piraquive nació'l 10 de febreru de 1949 en Chipatá, una población al suroccidente del departamentu de Santander,[3] siendo la tercera de diez hermanos, seis muyeres y cuatro homes, siendo criada nun ambiente católicu.[8] Los sos padres camudáronse al poco tiempu al pueblu de Sáchica nel departamentu de Boyacá y más tarde a Bogotá, onde ella trabayó fabricando frazadas.[9] María Luisa afirma qu'a los 7 años tuvo un suañu con Xesucristu que-y camudaría la vida.[10] Cuando tenía 16 años, conoció al traviés de la so hermana Beatriz Piraquive al pastor de la Ilesia Pentecostal Luis Eduardo Moreno, col que se casaría un añu dempués.[3]
Fundación de la Ilesia de Dios Ministerial de Xesucristu
Nel añu 1972, Piraquive, el so maríu y la so suegra fundaron la Ilesia de Dios Minisiterial de Xesucristu na ciudá de Bogotá. Cinco años dempués la ilesia abrió la primer filial en Panamá.[3] Al morrer Luis Eduardo Moreno en 1996, María Luisa toma les riendes de la congregación.[3]
Educación y obres
Maria Luisa Piraquive realizó la so bachilleratu per radiu nel Colexu Normal Nacional, onde se graduó como maestra d'escuela.[10] Dempués fixo estudios universitarios a distancia,[11] llogrando en 1993 el títulu de llicenciada en Llingüística y Lliteratura de la Universidá de La Sabana.[12] En marzu de 2000 recibe'l títulu de Especialista en Xerencia Educativa na Universidá Llibre;[13] en payares del mesmu añu se diploma en Xestión Comuñal y Xerencia Social na Pontificia Universidá Javeriana, tiempu nel que creó la Fundación Internacional María Luisa de Moreno, que s'encarga de faer llabor social en Colombia y otros 15 países.[14] En 2001 publica'l so autobiografía titulada Vivencies. El 29 de xunu de 2016 graduar del Institutu Européu Campus Stellae, en Santiago de Compostela n'España, del Triple Máster en Derechu Internacional, Derechos Humanos y Cooperación Internacional.
Vida personal
María Luisa Piraquive mora dende va dellos años na Florida y llogró la ciudadanía d'Estaos Xuníos depués d'aniciase nesi país por motivos de seguridá.[15] Diez años dempués de enviudar del so primer maríu, el pastor Moreno, en 2006 casóse col arquiteutu mexicanu Humberto Romero.
Controversies
Fíu homosexual
En 2006, Piraquive y la so familia estremaron de la Ilesia Ministerial a Iván Darío Moreno Piraquive, por cuenta de que trató de validar na Congregación les sos preferencies sexuales como doctrina de vida acorde a la moral cristiana. Dempués d'esta rotura'l fíu fixo fuertes crítiques a la Ilesia na prensa, acusándola de ser un negociu y una plataforma política.[16] Sicasí, tiempu dempués la familia volver a acoyer.[17] Nuna entrevista radial en 2014 Iván Darío Piraquive declaró que les acusaciones d'años tras fueren afalaes pol so primu Oscar Bedoya.[18]
Investigación pola muerte de Luis Eduardo Moreno
El 3 de marzu de 2006, Iván Darío Moreno Piraquive en retaliación por torgar validar l'homosexualismu frente a la comunidá relixosa, denunció a la so madre María Luisa Piraquive ante la xusticia colombiana pa esclariar los fechos referentes a la muerte del so padre Luis Eduardo Moreno, fundador de la Ilesia de Dios Ministerial de Xesucristu Internacional, argumentando que nel so momentu la señora Piraquive negar a realizar l'autopsia al so maríu. Yá en 2014 Iván Moreno Piraquive retratóse, aduciendo que la Fiscalía archivó'l casu y que foi coaccionáu pol so primu Oscar Bedoya Piraquive pa denunciala.[19]
En xineru de 2014 publicar un videu nel que Piraquive afirma que “nun ye correutu” qu'una persona que-y falta dalgún miembru del so cuerpu pedrique nos cultos que se realicen na Ilesia Ministerial.[21][22] Nel videu Piraquive sostién que les persones con discapacidá o con defectos físicos nun pueden predicar dende'l púlpitu de la Ilesia Ministerial por cuestiones de conciencia y estética, lo qu'esplica diciendo que les persones qu'asisten al cultu, al ver a la persona con discapacidá frente a la congregación, "pueden dicir que nun-yos gusta eso y nun vuelven".[22] De la mesma, Piraquive señala que'l fechu de que les persones con diversidá funcional interpunxeren una demanda "sería risible" y qu'a la fin "por faer eso Dios va castigar y dir a sacar de la Ilesia".[17] Selmanes dempués la Ilesia Ministerial argumenta que'l videu ye editáu y que nun s'amuesa que la persona que fizo la entruga ye un predicador al que-y falten falanxes, a lo cual María Luisa respuende que si Dios púnxolu nel púlpitu nun había nengún problema.[23]
La noticia xeneró un alderique nes redes sociales y los medios de comunicación, nos cualos acusóse a Piraquive, y a la ilesia que lidera, por violar los derechos humanos no referente a los derechos d'igualdá non discriminatorios.[24]
El 27 de xineru de 2014, el xuez 34 civil municipal de Bogotá negó una tutela presentada pol abogáu José Alejandro Hofmann contra María Luisa Piraquive, Hofmann que carez paralís cerebral, en tutelar reclamó'l so derechu a la igualdá; sicasí'l xuez nun atopó dalguna discriminación escontra'l demandante.[25] Hofmann apeló, pero la decisión foi confirmada en segunda instancia pol xuez novenu civil municipal de Bogotá.[26]
Asina mesmu'l 7 d'abril de 2014, la Fiscalía colombiana archivó un procesu por inxuria contra Piraquive.[27]
Discutiniu políticu
El videu sobre discapacidá y púlpitu foi grabáu y sustraíu d'una Convención de Predicadores nel 2008,[28] y espublizóse, curioso editáu, a menos de dos meses de les Eleiciones llexislatives de Colombia de 2014. Conversaciones dixitales de Facebook conocíes pola prensa, suxeren qu'estos videos seríen parte fundamental d'una estratexa de desprestixu.[29] Esto debíu al calter independiente del Movimientu MIRA y a la so crecedera sostenida.[30]
El 26 de xineru de 2014, 300.000[31] integrantes de la Ilesia Ministerial colaron en sofitu a Piraquive, nos centros de les distintes ciudaes de Colombia.
Dellos medios de comunicación afirmaron falsamente la esistencia d'una investigación por supuestos venceyos de María Luisa cola estructura narcocriminal del Clan del Golfu.[32] Por esta razón, la Unidá Nacional de Fiscalíes pa la Xusticia y la Paz esclarió que l'ente acusador colombianu nun adelantra nenguna investigación contra ella por nexos con agrupaciones delincuenciales.[33]
Investigación per llavadura d'activos
La Unidá Nacional pa la Estinción del Derechu de Dominiu y contra la Llavadura d'Activos de la Fiscalía de Colombia, ante les afirmaciones de los medios de comunicación de la posesión d'un multimillonariu patrimoniu per parte de María Luisa Piraquive, llamar a versión llibre en febreru de 2014 pa preguntar pola presunta comisión de los delitos d'arriquecimientu ilícitu y llaváu d'activos de 2003 a 2006.[34] Piraquive negó la llavadura d'activos, afirmó que vivía del so sueldu y que solo tenía un apartamentu, un local comercial y una casa qu'entá debía.[35] Amás asegura que los sos siguidores de cutio fáen-y múltiples obsequios, torgar inclusive gastar el so sueldu na so mantención cotidiana, lo que-y dexó dempués de 45 años de llabores poder llograr el dineru p'agasayar casa a los sos fíos.[10] En xunetu de 2014 la Fiscalía colombiana informó que nun hai pruebes de llavadura d'activos.[36][37]
La Fiscal 15 Penal de Bucaramanga certifica'l 5 de febreru de 2016 que'l 24 d'avientu de 2015 archivar nesi despachu la investigación penal adelantrada contra Piraquive, “polos presuntos delitos d'estafa, arriquecimientu ilícitu de particular, constreñimiento al sufragante, falsedá material en documentu públicu, falsedá personal, mancadures personales, accesu carnal, tráficu, fabricación o porte d'estupefacientes, homicidiu y conciertu pa delinquir”.[38]
Distinciones y reconocencies
Reconocencies
Piraquive foi postulada en 2009 al premiu El Colombianu Exemplar na categoría solidaridá personal dau pol diariu El Colombianu de Medellín.[39] N'ochobre de 2011 Unilatina confirió-y Mención d'Honor polos 40 años de trabayu social poles comunidaes menos favorecíes.[40] Arriendes de la creación de la rede social virtual pa la educación, Vía Nostrum, foi-y dau'l premiu Frida en Buenos Aires, Arxentina a finales de 2011.[41] El Conceyu Municipal de Neiva concediólu, en febreru de 2012, la Moción de Reconocencies a los Pernomaos Personaxes.[11][42] En xunu de 2012 la Gobernación de Caquetá otorgar una esaltación y reconocencia pol so trabayu en pro de les comunidaes más vulnerables del departamentu. La Fuercia Aérea Colombiana dio-y, en payares de 2012, el premiu Ales d'Esperanza 2012 poles brigaes de salú que desenvuelve al traviés de la ONG que lleva'l so nome.[43][44] L'Alcalde de Riohacha capital del departamentu colombianu de La Guajira, nel 2013 dio-y Reconocencia Especial” pol apurra a la educación de les comunidaes indíxenes del pueblu wayú de Colombia. N'abril de 2016 la Brigada Móvil Non 20 del Exércitu Nacional de Colombia y l'Alcaldía Municipal de Rioblanco (Tolima) concéden-y una placa en reconocencia y gratitud poles sos apurras humanitarios. En mayu de 2016 l'Alcalde Municipal de Segovia (Antioquia) dio-y un reconocencia en gratitud pol so trabayu coles comunidaes más vulnerables.
N'agostu de 2012 en San Xuan (Puertu Ricu), mientres la XXII Cume Iberoamericana de Líderes del Mileniu Xuníos pa una Educación con Amor y Valores, recibió los premios llamaos Máster n'Alministración Educativa y Doctor Honoris Causa Summa Cum Laude per parte del Conseyu Iberoamericanu n'Honor a la Calidá Educativa (CIHCE)[48][49][50] —agrupación privada, ensin reconocencia oficial de nengún gobiernu o organismu internacional, que foi acusada pol gobiernu d'Ecuador de realizar cumes fraudulentas y vender premios, certificaos y títulos—.[51][52]
N'agostu de 2013 recibió'l Doctoráu Honoris Causa per parte de la Universidá YMCA de Méxicu poles sos 40 años educando con valores.[1][9] En 2014 la Honorable Academia Mundial de la Educación concéde-y el títulu de Pernomáu Académicu d'Iberoamérica, pol so proyeutu "Centru d'Empléu pa la Inclusión Social y Granible de Persones en Situación de Discapacidá".[53] El mesmu añu'l mentáu CIHCE y l'gobiernu estatal de Puebla apurriéron-y un Doctoráu honoríficu en Filosofía de la Educación y Máster en Ciencies de la Educación.[52]
↑Reis, G. M. (2010) El don de profecía na Ilesia de Dios Ministerial de Xesucristu Internacional. Bogotá: Universidá Nacional de Colombia, páx. 202-203.
↑Carlo Mario Torres Nieves (23 de setiembre de 2017). «muyeres-mas-poderoses COLOMBIA: LES MUYERES MÁS PODEROSES». Consultáu'l 19 d'ochobre de 2017. «Contra tou señalamientu discriminatoriu d'espresiones como'l machismu qu'entá s'alienda n'América Llatina y el mundu, esta líder espiritual llogró convertir a millones de persones a la fe cristina, al llevantar ilesies en tolos continentes, entamar proyeutos d'escolarización p'adultos mayores y neños en sectores vulnerables del país, capacitar a mujer cabeza de llar, y llevar brigaes de salú a zones apartaes en Colombia y l'esterior.»
