El llagu Urmía (en persa: دریاچه ارومیه, Дарйаче-йе Орумийе ; azerbaixanu: Urmiya gölü; curdu: Gola Urmiyê, armeniu: Ուրմիա լիճ, Урмия лич или Կապուտան - Капутан, o llagu Azul) ye un llagu saláu del Azerbaixán iranín, al noroeste d'Irán. La so superficie ye de 5200 km²; tien un llargor máximu de 140 km y un anchor máximo de 55 km. La fondura máxima ye de 16 m.
Descripción y hestoria
El llagu Urmía foi desecándose nos últimos años.[1]
El llagu recibe'l nome de la ciudá d'Urmía, nome araméu que quier dicir «ciudá de l'agua». D'antiguo el so nome en persa yera «Shishast». La rexón escontra l'oeste perteneció al Reinu d'Armenia y los armenios llamar «Kaputan». Nel sieglu VIII la rexón en que s'atopa foi islamizada. Escontra 1930 el sha Reza Pahlavi camudó-y el nome a «Rezaiyeh» (ریاچهٔ رضائیه) pero'l nome foi esaniciáu tres la Revolución islámica de 1979.
El llagu pierde por evaporación casi un metro cada añu. Na agua nun hai peces pol so altu índiz de salín, sicasí'l llagu Urmía ye consideráu unu de los mayores hábitats naturales d'Artemia salina, que sirve como fonte d'alimentación a numberoses aves migratories, como los flamencos.
