Juan Antonio «Juantxo» López de Uralde Garmendia (8 de setiembre de 1963, Donostia) ye un activista y políticu ecoloxista español. Coportavoz d'Equo ente 2011 y 2018, foi diputáu de la xi, xii y xiii llexislatures del Congresu por Araba.[2][3] Foi presidente de la organización ecoloxista, Greenpiece España mientres 10 años.
Vida y trayeutoria ecoloxista
Ñació'l 8 de setiembre de 1963 en Donostia.[4] Implicáu dende bien guaḥe n'iniciatives ambientalistes, en 1986 foi escoyíu secretariu xeneral de la Coordinadora d'Organizaciones de Defensa Ambiental (CODA). Un añu dempués, en 1987, ingresó en Greenpeace, y ente 2001 y 2010 foi'l so director n'España. Asina mesmu ente 1991 y 2001, foi coordinador de la Campaña de Tóxicos de la organización a nivel internacional.
El 18 d'avientu de 2009 saltó al planu mediáticu al participar nun actu de protesta pacífica nel cual dellos activistes de Greenpeace se colaron na cena de gala de la cume de líderes mundiales celebrada mientres la Cume de Copenhague esplegando una pancarta na que podía lleese: "Los políticos falen, los líderes actúen". López de Uralde declaró:
Tenemos solo 24 hores pa sacar al mundu del caos climáticu. Mientres los líderes mundiales cenen, el destín de millones de persones ya incontables especies tán na cuerda fluexa.[5]
Juan López de Uralde
Trataben d'evitar la falta d'alcuerdos venceyantes na cume, que finalmente se produció: tanto'l Gobiernu español,[6] el Presidente del Conseyu EuropéuVan Rompuy[7] y Greenpeace la calificaron de "fracasu".[8] y la Presidencia Sueca de la XE de "desastre".[6]
Por esta aición, López de Uralde foi reteníu mientres 19 díes al pie d'otros dos activistes, llevantando una fola de protestes pidiendo la so lliberación,[9][10] siendo puesto finalmente en llibertá'l 6 de xineru de 2010.[11]
El 22 d'agostu de 2011, López de Uralde foi condergáu por un tribunal danés, al pie d'otros once miembros de Greenpeace, a 14 díes de prisión condicional polos delitos d'allanadura de morada, falsificación de documentos y suplantación de funcionariu públicu,[12] pena que se consideró cumplida por haber pasao yá 19 díes de prisión preventiva.
Trayeutoria política
El 24 de setiembre de 2010 presentó'l proyeutu políticu que lidera, Equo, col que proponía arrexuntar al so propiu partíu, Equo, con ICV, y controlar asina al movimientu verde arrexuntáu nun grassroot movement, la Coordinadora Verde, un movimientu de bases qu'entamara'l so itinerariu dempués d'un alcuentru d'activistes en xunu del 2008.[13]
En payares de 2010 publica El planeta de los estúpidos. Propuestas para salir del estercolero, una repasada autobiográfica de los problemes socioambientales y les propuestes verdes pa encaralos.[14]
El 4 de xunu de 2011, aprovechando que la xornada siguiente sería'l Día Mundial del Mediu Ambiente, tuvo llugar un alcuentru entamáu por Equo nel que participaren más de 30 organizaciones polítiques verdes y progresistes de tol país.[15] El manifiestu del 4 de xunu recoyía la voluntá d'unión y acción d'estes organizaciones.[16]Nuna entrevista nel diariu Público del mesmu día, Juan López de Uralde manifestó que los exes del partíu seríen la sostenibilidá, la Igualdá social, la tresparencia democrática y la defensa de los drechos humanos, y que "nun pue haber una política en verde si nun ye bien social". Tamién declaró que'l partíu escoyería al so candidatu por aciu primaries, apostaría por una reforma de la llei eleutoral qu'incluyera llistes abiertes, consultaría a les bases sobre los pactos, utilizaría'l referéndum y promovería la meyora de la iniciativa llexislativa popular.[17]
El 30 de xunu de 2011 López de Uralde foi escoyíu por socios y simpatizantes, xunto a Reyes Montiel, como coportavoz d'Equo, máxima responsabilidá política de tol partíu.[18]
Tres la so Asamblea Constituyente del 8 y 9 d'ochobre de 2011 en Rivas-Vaciamadrid, Equo conformóse como partíu políticu pa presentase a les siguientes eleiciones xenerales.[19] En dicha Asamblea, alcordóse un programa eleutoral y resultó escoyida una Comisión Xestora, que funcionaría hasta la celebración del I Congresu Constituyente (7 y 8 de xunetu de 2012).[20]
Eleiciones xenerales de 2011
Nes eleiciones xenerales de 2011, la cabeza de llista foi Juan López de Uralde,[21] escoyíu por aciu eleiciones primaries, abiertes tanto a afiliaos como a simpatizantes, ente'l 13 y el 15 de setiembre y a les que se presentaron un total de 26 candidatos.[22]
Sicasí, Equo nun consiguió representación parllamentaria magar ser la novena formación más votada con 216.748 votos (0,89% del total), siendo la circunscripción de Madrid la segunda en númberu de votos con un 1,92% (64.828 votos).[23]
I Congresu Equo
Nel I Congresu Equo (7 y 8 de xunetu de 2012, Madrid) López de Uralde foi de nuevu escoyíu por afiliaos y simpatizantes como miembru de la Comisión Federal, enantes denominada Comisión Xestora.[24] El 12 de xunetu de 2012, la Comisión Federal escoyó d'ente los sos miembros a los voceros. López de Uralde y Reyes Montiel resultaron reelixíos.[25]
Diputáu
N'ochobre de 2015 Equo algamó un alcuerdu con Podemos nel cual Uralde foi designáu cabeza de llista de la candidatura de Podemos pola circunscripción d'Araba pa les eleiciones xenerales d'esi añu.[26]
Tres la celebración de diches eleiciones foi escoyíu diputáu pa la XI llexislatura, collechando amás la so candidatura'l meyor resultáu provincial en porcentaxe pa Podemos en tol territoriu nacional, un 27%.[27]