Los antecedentes de creación de la IS tán na disolución ello ye qu'en 1940, de la IOS y el periodu posterior de la Segunda Guerra Mundial. En marzu de 1944, y aprovechando la presencia n'Inglaterra de grupos socialistes exiliaos, el Partíu Llaborista británicu estudia la posibilidá de crear una futura asociación internacional de los partíos llaboristes y socialistes democráticos. En mayu de 1946, en Clacton-on-Sea (Inglaterra) realízase la primer conferencia informal dempués de la guerra pa intercambiar información y trabayar sobre polítiques comunes en redol a problemes d'interés común. Tuvieron representaos 19 partíos. Créase una Oficina d'Enllaz ya Información Socialista adxunta al secretariáu del Partíu Llaborista Británicu.
En payares de 1946 realízase una segunda conferencia en Bournemouth qu'establez un Comité Consultivu pa preparar futures xuntes. Darréu na tercer xunta en Zúrich, en xunu de 1947, alderíquense los criterios d'almisión y nuna conferencia posterior en Amberes, en payares de 1947, tresfórmase'l comité consultivu nel COMISCO (Committee of the International Socialist Conference, n'español Comité de la Conferencia Socialistes Internacionales). Nesta nueva instancia cada partíu integrante tien un delegáu. Realícense otres conferencies (1948, 1948-1949, 1949 y 1950) que preparen la creación de la IS. En 1951 al crease la Internacional Socialista, el COMISCO tresformar nel Conseyu de la IS.[1]
I Congresu: Frankfurt 1951
El Congresu fundacional de la Internacional Socialista llevar a cabu del 30 de xunu al 3 de xunetu de 1951 na ciudá alemana de Frankfurt. En dichu Congresu, la IS establez na denomada Declaración de Frankfurt cualos son les xeres y los oxetivos del socialismu democráticu.[1] Crítica tanto al "capitalismu desafranáu", como al "comunismu soviéticu", por ser un "nuevu imperialismu". Afirma que'l socialismu quier construyir una sociedá "llibre y democrática", buscando reemplazar al capitalismu por un sistema onde los intereses públicos tengan preferencia per sobre los intereses privaos, ente otres coses.[1]
El XVIII Congresu[3] realizar en Estocolmu, Suecia, ente'l 20 y el 22 de xunu, y foi importante pa la Internacional, yá que non solamente celebrárase'l bicentenariu de la Revolución Francesa, si non que tamién se festexaba'l centenariu de la Segunda Internacional, fundada'l 1889, y de la cual la IS considérase heredera.
En dichu Congresu, Willy Brandt foi reelixíu presidente de la organización, y Luis Ayala foi escoyíu secretariu-xeneral, cargu qu'hasta anguaño ocupa. Tamién la IS adoptó una nueva declaración de principios, redactada por un comité encabezáu por Heinz Fischer, del Partíu Socialdemócrata d'Austria.[4] Axuntáronse alredor de 1000 delegaos.
El XX Congresu[6] realizar en Nueva York, Estaos Xuníos, na sede de les Naciones Xuníes, ente'l 9 y el 11 de setiembre. Pierre Mauroy y Luis Ayala fueron reelixíos nos sos puestos respeutivos de Presidente y Secretariu-Xeneral. Asistieron alredor de 700 delegaos. Hubo más de 30 nuevos partíos almitíos na organización.
El XXV Congresu realizar en Cartagena, Colombia, ente 2 y 4 de marzu. Foi lideráu pol Partíu Lliberal Colombianu en cabeza del presidente honorariu de la IS Horacio Serpa Uribe. En dichu congresu aprobóse la participación representativa igualitaria de les muyeres (50/50).
Organización de la IS
Según los sos estatutos los organismos directivos son:
Congresu de la IS, autoridá suprema de la IS. Por mayoría de dos tercios define l'almisión y estatus de los partíos y organizaciones de la IS. La espulsión d'un partíu o organización tamién la define'l Congresu por mayoría de dos tercios. Axunta a los partíos y organizaciones fraternales con derechu a voz y votu y los partíos consultivos y organizaciones acomuñaes namái con derechu a voz. Axúntase cada 3 años, siendo convocáu pol Conseyu.
Conseyu de la IS. Ta compuestu polos partíos miembros, la Internacional Socialista de Muyeres, la Unión Internacional de Mocedaes Socialistes, y el Movimientu Internacional de los Ferres Internacional Socialista pa la Educación, teniendo un votu cada unu. Toma toles resoluciones y polítiques necesaries ente cada Congresu. Convoca'l Congresu y prepara les sos xuntes, según conferencies especiales, conferencies d'espertos, conferencies rexonales, coles mesmes qu'a grupos d'estudiu y comités. Propón al Congresu los cargos de Presidente, Vicepresidentes (2 a 30) y Secretariu Xeneral, quien formen parte del Presidium de la IS.