Huang Xianfan (chinu tradicional: 黄現璠; chinu simplificáu: 黄现璠; pinyin: Huáng Xiànfán) (13 de payares de 1899, Fusui (es) 
– 18 de xineru de 1982, Guilin) foi ún de los más importantes historiadores chinos, especializáu n'historia de Zhuang, conocíu pol papel que xugó nel establecimientu de la Escuela de Bagui (chinu:八桂學派鼻祖）.[1]
Biografía
Huang Xianfan nació en Fusui, China el 13 de payares de 1899. Yá de neñu Huang Xianfan suañaba con aprender Historia y Filosofía a mozos en dalgún centru d'educación secundaria. Empicipió los estudios d'École Normale Supérieure na Nanning, onde descubre la so pasión pola Historia Antigua china. Darréu estudiará na Universidá Normal de Beixín (1926-1935) y na Universidá de Tokiu (1935-1937). En 1941 foi nomáu profesor de Sun Yatsen na universidá y dos años más sero, en 1943, nómenlu profesor d'Historia na universidá de Guangxi (1943-1953）. En 1953 ye nomáu catedráticu de Historia na Universidá Normal de Guangxi (1953-1982). Huang Xianfan morrió en Guilin. [2]
Espublizó munchos títulos nos años 1930 y entamaos de los 1940.
Obres principales
- Chinu Historia, Ⅰ-Ⅲ, Beixín,1932-1934
- Escuela Historia,Ⅰ-Ⅱ, Beixín,1933
- Historia de Dinastía Tang, Shanghai ,1936
- Historia de Zhuang, Nanning,1957
Referencies
Enllaces esternos
