El Gran Premiu d'Arxentina foi una carrera d'automovilismu de velocidá pa monoplaces válida pal Campeonatu Mundial de Fórmula 1. Apostáronse 21 ediciones, toes elles nel Autódromu de Buenos Aires, en tres periodos: 1953 a 1960, 1971 a 1981, y 1995 a 1998, con ausencies en 1959 y 1976.[1]
L'arxentín Juan Manuel Fangio ye'l mayor ganador del Gran Premiu d'Arxentina con cuatro trunfos, siendo amás l'únicu pilotu llocal en ganalo.[1]
Antecedentes
En finales de década de 1940 col regresu de les carreres Grand Prix n'Europa tres la guerra dellos pilotos arxentinos llanzar a dir y ganar esperiencia n'Europa tal ye l'ésitu que tuvo qu'en 1947 l'ACA convidó a los pilotos europeos a correr delles carreres n'Arxentina. [ensin referencies] Tanto foi l'ésitu qu'en 1949 repitióse la esperiencia onde participaron grandes pilotos de la dómina como Luigi Villoresi, Alberto Ascari y Giuseppe Farina. Toes estes carreres fueron apostaes en parques y caminos públicos.
Arxentina por esi entós yera considerada pa ser sede d'una carrera del Campeonatu Mundial de Fórmula 1 de 1950, pero la falta del autódromu fizo que pa da-y el calter de mundial al campeonatu los organizadores incluyeren les 500 milles d'Indianapolis, qu'atraía pocos pilotos de Fórmula 1.[2]
L'expresidente Arxentín Juan Domingo Perón impulsó la creación del circuitu, animáu pol ésitu del pilotu arxentín Juan Manuel Fangio.[3]
Copa Perón y los Primeres Grandes Premios (1952-1960)
El circuitu construyóse dientro de la xurisdicción de Buenos Aires en 1952, Nel autódromu, hai un monumentu a la memoria del Almirante Guillermo Brown. El circuitu abrió les sos puertes en marzu de 1952 cola Copa Perón, ganada por Fangio. En 1953, realizóse ellí la primer competencia de Fórmula 1 fora d'Europa. Nesa prueba Fangio tuvo de retirase depués de 36 vueltes cuando falló la tresmisión a la so Maserati. La victoria foi d'Alberto Ascari compitiendo con Ferrari. Un desafortunáu accidente nel que perecieron nueve persones escureció esta fiesta del automovilismu.[4]
Al añu siguiente, Fangio ganó la carrera. Fangio llegó a ganar trés de los siguientes grandes premios d'Arxentina. En 1958, Stirling Moss llogró la victoria (la primera d'un autu con motor traseru). Depués del retiru de Fangio, y cola cayida del gobiernu de Perón el Gran Premiu d'Arxentina sumió del calendariu de la Fórmula 1 nel añu 1961 por más d'una década.
Regresu del Gran Premiu na década del 70 (1972-1981)
En 1972 el Gran Premiu d'Arxentina tornó al calendariu coincidiendo col debú de Carlos Reutemann. Reutemann llogró la posición de cuerda na so primer competencia de Fórmula 1, convirtiéndose asina nel segundu pilotu n'algamar esi llogru. La carrera foi ganada pol pilotu Jackie Stewart. La oportunidá más clara pa Reutemann foi la que tuvo en 1974, onde l'arxentín rellumó, pero na última vuelta quedar ensin combustible'l tanque del so Brabham BT-44 Cosworth y abandonó. Ganó'l neocelandés Denny Hulme. Tuvo delles oportunidaes más, pero nenguna como aquella, a lo que Reutemann dixo "Nunca superé la murnia de nun poder ganar nel mio país". La Fórmula 1 siguió apostándose n'Arxentina hasta 1981. En 1982 foi suspendida la carrera pola Guerra de les Malvines y pol retiru de Reutemann.
Tercer regresu (1995-1998)
Un consorciu priváu mercó la pista en 1991 y empecipió la so remodelación. El presidente d'esi entós Carlos Menem tenía como oxetivu primordial traer de vuelta la F1[ensin referencies]. El Gran Premiu d'Arxentina finalmente tornó al calendariu en 1995, con una victoria pa Damon Hill. Hill ganaría l'eventu tamién en 1996 (añu nel que ganó'l campeonatu), y en 1997 ganó Jacques Villeneuve la prueba y tamién el campeonatu. Desafortunadamente, problemes d'l'organizadores torgaron que la carrera siguiera más allá de 1998,[5] cuando s'apostó per última vegada, siendo ganador Michael Schumacher, cola novena victoria en Ferrari.[6][7] Nel añu 1999 el GP figuraba nel calendariu provisional pero finalmente foi escluyíu del mesmu. Conserva inda la marca de ser el GP que más vegaes abrió un Mundial de F1.[8]
Ausencia (1999-actualidá)
Nel añu 1999 el GP figuraba nel calendariu provisional pero finalmente foi escluyíu del mesmu, dexando un espaciu de 5 selmanes ente les dos primeres rondes del campeonatu 1999.
A mediaos de 2011, anuncióse la construcción d'un complexu llamáu Velociudad. El mesmu diba tar allugáu en Zárate y diba cuntar con instalaciones d'última xeneración, ente les qu'incluyíen un hotel 5 estrelles, una pista de karting ente otres.[9] En febreru de 2012, la daquella presidente d'Arxentina, Cristina Fernández de Kirchner aseguró que'l Gran Premiu volvería al país en 2013, pero esta vegada nun circuitu urbanu que diba tar alcontráu na ciudá balnearia de Mar del Plata, pero nun tuvo ésitu.[10] Naquella oportunidá, Bernie Ecclestone, propietariu de los derechos comerciales de la Fórmula 1, declaró que "tamos abiertos a les carreres n'Arxentina cuando pueda tratar con xente serio".[11]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg)
