Ente 1857 y 1861 foi Xuez de Paz del partíu de Monsalvo, na provincia de Buenos Aires. En 1862 foi escoyíu diputáu provincial, y el presidente Bartolomé Mitre nomar miembru de la Comisión de Creitu Públicu. Poco más tarde tomó partíu por Adolfo Alsina escontra Mitre.
Foi senador provincial en 1872, y aína el gobernador Mariano Acosta nomólu el so ministru de facienda. Cuando'l gobernador pasó a ser vicepresidente de la Nación, foi presidente del Bancu Hipotecariu provincial, del Ferrocarril Oeste y de la Sociedad Rural Arxentina. Sofitó la política de conciliación de los partíos en 1875 y foi unu de los xefes de pesu dientro del Partíu Autonomista Nacional na provincia de Buenos Aires como miembru de l'ala disidente, aliáu de Dardo Rocha.
Taba casáu con Marta Ramos Mexía y Segurola, propietaria de les tierres que güei conformen la llocalidá de Villa Madero, que lleva'l so nome nel so honor. Yera tíu d'Eduardo Madero, un comerciante que dedicó la so vida al desenvolvimientu d'un proyeutu portuariu y que depués llogró'l contratu de remodelación del puertu de Buenos Aires, llamáu munchos años "Puertu de Buenos Aires" y güei «Puerto Madero».
Los sos restos y los de la so muyer reposen na ilesia de La nuesa Señora del Rosario, en Maipú.
Intereses
La cai Madero, que percuerre los barrios porteños de Liniers, Versailles y Villa Real, lleva'l so nome n'honor a Francisco Madero, a diferencia de l'Avenida Eduardo Madero (que lleva'l so nome n'honor al so sobrín, Eduardo Madero) que cuerre n'igual sentíu Norte-Sur y atópase nel llau opuestu de la ciudá
Bibliografía
Biaggini Martin, Tavorro Oscar, Ciudad Madero, desde la colonia hasta 1950, Ed. CLM, Ramos Mejia, 2009, ISBN 978-987-1351-26-8
Canido Borges, Jorge Oscar, Buenos Aires, esa desconocida; sus calles, plazas y monumentos, Ed. Corregidor, Bs. As, 2003. ISBN 950-05-1493-1
.png)
