Diego Rodríguez de Silva y Velázquez (6 de xunu de 1599, Sevilla – 6 d'agostu de 1660, Madrid), conocíu como Diego Velázquez, foi un pintor barrocu, consideráu unu de los máximos esponentes de la pintura española y maestru de la pintura universal.
Biografía
Velázquez empezó la so carrera artística na so ciudá natal, Sevilla, onde desenvolvió un estilu naturalista de llume tenebrista, por influencia de Caravaggio y los sos siguidores.
A los 24 años treslládase a Madrid, onde foi nomáu pintor del rei Felipe IV, y cuatro años dempués foi xubíu a pintor de cámara, el cargu más importante ente los pintores de la corte, llabor a la que dedicóse'l restu de la so vida.
El so trabayu consistía en pintar semeyes del rei y de la so familia, según otros cuadros destinaos a decorar les casones reales.
La presencia na corte dexó-y estudiar la coleición real de pintura que, xunto coles enseñances del so primer viaxe a Italia, onde conoció tanto la pintura antigua como la que se faía nel so tiempu, fueron influencies determinantes pa evolucionar a un estilu de gran lluminosidá, con pincelaes rápides y sueltes.
Nel so maduror, a partir de 1631, pintó d'esta forma grandes obres como "La rendición de Breda".
Na so última década'l so estilu fíxose más esquemáticu y abocetado algamando un dominiu estraordinariu de la lluz; esti periodu inauguróse col "Retrato del papa Inocencio X", pintáu nel so segundu viaxe a Italia, y a él pertenecen les sos dos últimes obres maestres: "Las Meninas" y "Las hilanderas".
Catálogu
El so catálogu consta d'unes 120 o 125 obres.
La reconocencia como pintor universal prodúxose tardíamente, a mediaos del sieglu XIX.
Velázquez algamó la so máxima fama ente 1880 y 1920, coincidiendo colos pintores impresionistes franceses, pa los que foi un referente.
Manet sintióse maraviáu cola so pintura y calificóle como «pintor de pintores» y «el más grande pintor qu'enxamás esistió». La parte fundamental de los sos cuadros qu'integraben la coleición real caltiénse nel Museo del Prado, en Madrid.
Referencies
Enllaces esternos