PROFILBARU.COM

Cecilia Rossetto
Vida
Nacimientu	9 de Julio (es) , 16 de xunetu de 1948 (76 años)
Nacionalidá	Arxentina
Familia
Padre	Héctor Rossetto
Estudios
Llingües falaes	castellanu
Oficiu	actriz
IMDb	nm0744094

Alicia Cecilia Rossetto (16 de xunetu de 1948, 9 de Julio ^(es) ) ye una cantante, ex vedette y actriz arxentina de teatru, cine y televisión^[3].

Biografía

D'ascendencia piamontesa, ye fía del axedrecista Héctor Rossetto, múltiple campeón arxentín.

N'España foi amestada cultural del consuláu arxentín en Barcelona, asignada pol presidente Néstor Kirchner.^[4]^[5]

Cine

En 1974 actúa nel drama Secuestru y muerte de Mr. Dupont, en compañía de Roberto Carnaghi y Eduardo Pavlovsky.

En 1975 apaeció nel episodiu "Cinco años de vida", de la película Les sorpreses, con Juana Hidalgo y Edgardo Lusi.

En 1976 fixo'l papel de Juana Fortirolo en La nueche del furtu, dirixida por Hugo Sofovich. Nesi mesmu añu tamién fixo El profesor eróticu, xunto a Osvaldo Pacheco, Beatriz Bonnet y Alberto Anchart.

En 1977 trabaya na comedia El solteru con Fernanda Mistral y Hugo Arana. Esi mesmu añu trabaya en Un toque distintu y nel segmentu "Doña Pola", con Niní Marshall, en L'humor de Niní Marshall.

De 1985 recuérdase'l so papel de Dominga na comedia Esperando'l xarré, dirixida por Alejandro Doria.

Tamién destacó en Flop, d'Eduardo Mignogna, como "La Esparraga".

En 1996 fai Sol de seronda d'Eduardo Mignogna como "Leticia".

En 1999 trabayó nel curtiumetraxe Balada del primer amor.

Nel 2005 actúa como una vecera d'un supermercáu nel filme Tapes.

Nel 2006 viaxa a España pa interpretar a "Marcia" en Animales mancaos.

Nel añu 2009 ver a Luis Machín y Luciano Cáceres nel drama La mosca na ceniza.

Nel 2011 torna cola película La mala verdá, nel papel de Susana.

Nel 2012 participó nel documental Allumando na escuridá xunto a Laura Azcurra y Osvaldo Laport, que reflexa bien de cerca la tema del albuertu y entrúgase sobre qué significa realmente ser madre, padre o fíu.^[6]

Televisión

En televisión magar nun tuvo una participación más activa qu'en cine, pudo interpretar papeles na so mayoría risibles dramáticos en numberoses series televisives:

1977: L'humor de Niní Marshall, xunto a la primer actriz risible Niní Marshall.
1991-1992: Pizza Party, con Emilio Disi, Dorys del Valle y Carlos Moreno.
2001: Tiempo final, episodiu "Ciruxía mayor" xunto a Luis Brandoni.
2004/2005: Los Roldán, onde encarna a "María Esther", protagonizada por Miguel Ángel Rodríguez y Claribel Medina.
2005:Hospital Central, una serie española, nel papel de "Lucía Ortiz".
2008: Los esitosos Pells, nel papel de "Virginia".
2012: Graduaos, encarnando a la engañadora profesora de xeografía "Sonia Palermo".
2013: El mio amor, el mio amor.^[7]
2014: La celebración, episodiu "La boda" .
2016: La última hora.
2017/2018: Un gallu pa Esculapio.

Teatru

Egresada del Conservatoriu Nacional d'Arte Dramático debutó en 1969 como actriz integrando el repartu del Teatru Xeneral San Martín porteño.

Participó en revistes y shows al pie d'Antonio Gasalla (Embaxo Gasalla) y Polvu d'Estrelles nel Teatru Maipo.

Destacó en shows unipersonales como Genoveva y los nanos, Cecilia y les Estrelles (1977), El show de la Rossetto, In Concherto (1985), Concherto II (1986) y Buenos Aires mátame (1993, ganador del Premiu ACE). En 1997 realizó Bola de Nieve, colo que volvió ganar el Premiu ACE nes categoríes de musical ya intérprete.

En 1992 fixo Mortadela en París so la direición d'Alfredo Arias, espectáculu ganador del Premiu Molière. Darréu interpretó a la Muerte en Mein Kampf empobinada por Jorge Lavelli.

Ente 2001-2008 vivió n'España —onde debutara en 1991— estableciéndose en Barcelona, onde ente otros montaxes trabayó en La ópera de trés centavos de Bertolt Brecht, en versión de Calixto Bieito, nel Festival Grec.

Cantante

Cecilia Rossetto, amás de ser actriz, ye una profesional cantante de tangu. Debutó en 1970 nel café-concert La Fusa xunto a Horacio Molina y Marikena Monti. La so notoriedá musical amontar escontra 1976 con música compuesta pa ella pol pianista Pablo Ziegler.

Ye la mentora y singular voz de RojoTango: un alcuentru con Daniel Binelli, el bandoneonista escoyíu por Osvaldo Pugliese y Astor Piazzolla. A diez años de la creación del espectáculu, que dio orixe al CD RojoTango, volvió convocar a él y al guitarrista César Angeleri, pa reeditar aquella complicidá musical nel marcu del Festival.^[8]

Discografía

2011: "Coloráu tangu" (Al pie de Daniel Binelli y el so quintetu) - ACOUA

Gallardones

Recibió'l Premiu Konex en tres oportunidad: actriz de musical (2001) y tamién en 1981 y 1991.^[9]

Foi gallardoniada con:

Premiu Martín Fierro (1975). Revelación TV. Arxentina *

Premiu Estrella de Mar (1982). Meyor espectáculu. Arxentina * Premiu Cóndor de Plata (1990) Meyor Actriz de Repartu. Arxentina * Premiu del Públicu (1991) Festival de Cádiz. Meyor Espectáculu. España * Crítica Catalana (1992) Meyor Actriz. España.

Premiu ACE (1993) (Asociación Cronistes del Espectáculu) Meyor Unipersonal. Arxentina.
Premiu Especial Crítica Catalana (1995) Barcelona. España.
Premiu Sebastiá Gasch (1996) Meyor Monólogu. Barcelona. España.
Premiu ACE (1997) Meyor Musical “Bola de Nieve”. Arxentina.
Premiu ACE (1997) Meyor Intérprete de Musicales. Arxentina.
Premiu Florencio Sanchez (1998) Meyor Espectáculu Estranxeru. Uruguái.
Premiu Sebastiá Gasch (2001) Meyor Espectáculu Internacional “Rojotango”. Barcelona.
Premiu Podestá (2008) A la trayeutoria. Arxentina.
Distinción del Gobiernu de Catalunya (2010) N'Arxentina *

Medaya del Bicentenariu (2010) Gobiernu de la Ciudá de Buenos Aires.

Nomada Cóndor de Plata (2011) por La Mosca na Ceniza”. Cine. Arxentina.

Actuó n'Arxentina, Cuba, Colombia, España, Francia, Alemaña y Uruguái.

Vida privada

El so primer home, Hugo González Castresana foi unu de los secuestraos y sumíos pola dictadura arxentina n'agostu de 1976 y zarráu nun siniestru campu de concentración llamáu El Vesubio, onde foi vistu per última vegada n'avientu d'esi añu.^[10]

El so segundu home foi Oscar Balducci con quien tuvo a la so fía Lucía.