جلال الدين الرومى هوا محمد بن محمد بن حسين بهاء الدين البلخى (1207 - 1273) اديب و فقيه حنفى و منظِّر و قانونى صوفى. اصوله فارسيه, اتعرف بالرومى لانه قضى حياته فى الاناضول ( بلاد الروم ) عند الروم السلاجقه ( تركيا الحاليه ).
صاحبه المقرب و استاذه الروحى كان الشاعر الفارسى شمس التبريزى اللى عاش معاه اربعين سنه فى بيت واحد فى قونيا عاصمة السلاجقه فى الاناضول.
اتولد جلال الدين الرومى فى منطقة بلخ فى خراسان ( حالى فى افغانستان ) فى 30 سبتمبر سنة 1207م و اتوفى سنة 1273 فى قونيا.
بعد وفاته اسس اتباعه و ابنه سلطان ولد " الطريقه المولويه " الصوفيه و اللى اشتهرت بدراويشها و رقصهم الروحانى الدوارى (المولوى) على انغام موسيقيه و اشعار كتبها جلال الدين الرومى.
اعماله
شعره
المثنوى: قصائد بالفارسى و اللى بيسميه الصوفيين الكتاب المقدس الفارسى , و بيعتبر من اهم الكتب الصوفيه الشعريه.
الديوان الكبير او ديوان شمس التبريزى و اللى كتبه فى ذكرى وفاة صاحبه و ملهمه فى طريق التصوف و الشعر.
الرباعيات: 3318 بيت.
نثره
كتاب فيه ما فيه: كتاب بيحتوى على 71 محاضره للرومى.
المجالس السبعة: تجميع لمواعظ و محاضرات الرومى.
الرسايل: رسايل كتبها بالفارسى لمريديه و معارفه و رجال الدوله.
↑المؤلف: اجافانجل كريمسكى — العنوان : Джелаледдин Руми — نشر في: Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary. Volume Xа, 1893
↑ أبالعنوان : Encyclopaedia of Islam — المجلد: 2 — الصفحة: 393 — الناشر: دار بريل للنشر المرجع غلط: وسم <ref> غير صالح؛ الاسم "43c8c9b3cc0d117f465eaa2fd06d8274544d4be2" معرف أكثر من مرة بمحتويات مختلفة.