الاناركيه او اناركيزم و بتتسمى كمان لاسلطويه (انجليزي: anarchism, من اليونانىἄναρχοςمن غير حكام[1][2]) هيا فلسفه سياسيه, فكرتها ان الدوله مش مرغوب فيها و كمان مش مهمه و هيا مضره للمجتمع, و من جهه تانيه بتروج لمجتمع من غير دوله و بتسعى لتحجيم او الغاء تدخل السلطه فى سلوك العلاقات الانسانيه. افكار الاناركيين مش موحده و كمان مش عندهم اهداف متفق عليها لتفاوت افكارهم المتداخله و معايير مختلفه عن كل عضو فى الاناركيه لكن الاساس و هدف المنظمه الرئيسى متفق عليه من كل الاعضاء.
كتاب The Oxford Companion to Philosophy بيقول: ” مافيش مفهوم او تعريف لمواقف اعضاء المنظمه انها بتدعم و بتؤيد ف الغالب افكار اليسار المتطرف, و كمان الاناركيه تتدرج و بتتصنف تحت اليسار المتطرف ".
اصل الاسم
اللاسلطويه او الاناركيزم (بالانجليزيه: anarchism) مصطلح جه من اناركيسموس (من اليونانيه: ἀν (بدون) + ἄρχειν (ليحكم) + ισμός (من الجذر -ιζειν), "بدون اركونات", "بدون حكام"), من بادئه ἀν- (ان اى بدون) + ἀρχή (اركى و بتعنى سياده او عالم او قضاء) + -ισμός (اسموس). من تسعينيات القرن التسعتاشر فى فرنسا, استخدم المصطلح "تحرريه" مرادف للاسلطويه, و كان بيستخدم فى المعنى ده لحد الخمسينات فى الولايات المتحده.
اصولها
ويليام جودوين هوا اول من عمل المفاهيم السياسيه و الاقتصاديه للاسلطويه رغم انه ما اداش الاسم داه للافكار المتقدمه فى عمله". ظهرت اول المواضيع اللاسلطويه فى القرن السادس قبل الميلاد من اعمال الفيلسوف الطاوى لاوزى و بعدين فى اعمال جوانج زى وباو جينجيان. اتوصفت فلسفه جوانح زى بانها لاسلطويه فى مصادر مختلفه. ابتدا شوية ناس فى زمن الثوره الفرنساويه باستخدام المصطلح بشكل ايجابى. و فى مطلع القرن التسعتاشر, فقدت الكلمه الانكليزيه للاسلطويه دلالتها السلبيه الاوليه.
اول مين وصف نفسه بانه لاسلطوى كان بيير جوزيف برودون و هوا فيلسوف و سياسى فرنسى و اللى خلى البعض يسميه مؤسس النظريه اللاسلطويه الحديثه و كان اللاسلطوى الشيوعى جوزيف ديجاك اول شخص بيوصف نفسه بانه "تحررى".