Sagàs ye un municipio catalán situato en a comarca d'o Berguedá, partiu chudicial de Berga y provincia de Barcelona.
A suya población ye de 138 habitants (2008), en una superficie de 44,94 km² con una densidat de población de 3,07 hab/km².
O municipio ye compuesto por dos parroquias, a de Sant Andreu de Sagàs y a de La Guàrdia. Adintro d'o municipio se troban tamién os lugars de Biure y Valldoriola
A ilesia de Sant Andreu ye d'o sieglo XI. Sant Andreu ye o patrón d'o lugar, y por ixo cada anyo se fan as fiestas de Sagàs o 30 de noviembre. O escudo municipal ye una cruz de Sant Andreu (cruz en forma de 'X') con un palmo de martirio.
Cheografía
A localidat de Sagàs ye situata a 738 metros d'altaria sobre o ran d'a mar. Consiste, mas que mas, en masías dispersas, con una nuclio chico arredol de la ilesia de Sant Andreu de Sagàs. Ye situato a meyo camín entre os lugars de Gironella i Prats de Lluçanès.
D'o suyo termin municipal fa parte o lugar de La Guàrdia de Sagàs.
Historia
Antis que plegasen os romanos, Sagàs estió poblato por a tribu ibera d'os bergistans.[1] En o suyo libro Ab Urbe Condita, l'historiador romano Tito Livio fabla d'una ciudat "important y opulenta" ("grauem atque opulentam ciuitatem") clamada Segestica, la cual fácil que corresponda con Sagàs.[2] Seguntes Livio, cuan Catón o Viello ordenó la destrucción d'as murallas de toz as ciudaz iberas entre l'Ebro y os Perineus pa evitar mas insurreccions, Segastica estió la sola que resistió; calió conquistar-la con maquinaria de guerra.[3]
En a Edat Meya, Sagàs ye documentau dende l'anyo 903, cuan o bispe d'Urchell consagró la ilesia de Sant Andreu.[4] Sagás estió parti de la baronía de la Portella, dica que los barons de Pinós mercoron toz os territorios d'os barons de la Portella en 1369.[5]
Demografía
Evolución demografica
|
|
|
|
|
|
| 1497-1553: fuegos; 1717-1981: población de feito; 1990- : población de dreito
|
Administración
Alcaldes
Molimentos
Referencias
- ↑ (ca) Historia de Sagàs, en a pachina web municipal.
- ↑ Ángel Montenegro Duque: España Romana, Madrit, Editorial Gredos, 1986. p. 47.
- ↑ (la) Tito Livio: Ab Urbe condita, libro 17, en The Latin Library.
- ↑ Catalunya Romànica. Vol. XII El Berguedà. Enciclopèdia Catalana. Barcelona, 1985
- ↑ (ca) Baronia de la Portella, en a web d'a Gran Enciclopèdia Catalana.
- ↑ (es) Jaime Cobreros Aguirre: Las rutas del románico en España. Volumen II: Aragón, Cataluña, Navarra, País Vasco y La Rioja, Grupo Anaya, S.A., Madrit, 2004, 1era edición, ISBN 84-9776-112-X, p.90.
Vinclos externos
