Se tracta de l'edificio mas sinyalero adintro de l'arquitectura civil d'a localidat, ubicando-se a lo costau d'a ilesia parroquial. Se desconoixe a suya calendata de construcción, encara que sabemos que en 1770 perteneixeba a Joaquin Cayetano Cavero y Pueyo, IV Conte de Sobradiel (m. 1809), duenyo tamién en ixa epoca d'una gran ficienda rustica repartida per os lugars de Fuents Claras y Lo Pueyo.[1]
Ye un edificio civil senyorial de dos plantas y atico, construyiu en mampostería. En a planta prencipal presenta una portalada adintelada en sillería y cuatre balcons con reixa de forcha. O escudo nobiliario ye picau, no podendo reconoixer-se o linache que representaba. En a planta superior y arredol d'a casa se troban chicoz vanos que conforman o suyo colomar.
En o sieglo XIX u en primerías d'o XX l'edificio fue dividiu entre dos familias, lo que levó a modificar substancialment a suya estructura orichinal. A puerta prencipal fue encegada y s'ubrioron dos laterals; lo mesmo succedió con os balcons laterals d'a planta baixa, que tamién fuoron transformaus. Actualment una d'as metaz (la mas amanada a la ilesia parroquial) ye propiedat d'o Concello. En un futuro s'aspera adquirir l'atra parte pa levar a cabo a restauración de l'edificio como equipamiento municipal.[2]
Fue declarau Molimento d'Interés Local per a corporación municipal o 9 de mayo de 2008 de cara a la suya inclusión en o Catalogo d'o Patrimonio Cultural Aragonés[3] y estió incluyida en a Lista roya de patrimonio en periglo de l'asociación Hispania Nostra lo 15 de chinero de 2025, a causa d'o suyo delicau estau.[4]
