Sarazene isch e Begriff, wo ursprünglig e Volksstamm bezäichnet het, wo im Nordweste vo dr arabische Halbinsle gläbt het. Noch dr islamische Expansion isch dr Begriff in latiinische Kwelle und im christlige Öiropa as Sammelbezäichnig für die islamische Völker brucht worde, wo vo öbbe 700 n. Chr. aa in Middelmeerruum iidrunge si,[1] und wo d Öiropäer dr Iidruck ghaa häi, ass es Pirate sige. Zu de Sarazene ghööre z. B. d Fatimide, d Ziride und d Abbaside. Es handlet sich um e sogenannte „asümmetrische Geegebegriff“ (Reinhart Koselleck).[2]
Etümologii
GriechischSarakenoi, syrischSarkaye und latiinischSaraceni het in dr Spootantike (2. bis 4. Joorhundert) zerst emol äi oder meereri Nomadestämm uf dr Sinaihalbinsle bezäichnet, und wie s dr Ptolemaios daargstellt het, im Gebiet vo Nabatäa. Vo wo dr Begriff Sarazene chunnt, isch aber nit sicher.
E sarazenischer Belzhändler z Kairo, Ölgmäld vom Jean-Léon Gérôme (1869)
In dr Spootantike isch dr Begriff denn au für die übrige arabische Stämm us dr vorislamische Zit (Eusebius, Hieronymus) brucht worde, und denn wo maurischi und arabischi Armeä in Öiropa iigfalle si, uf alli islamische Völkerschafte. Zur Zit vo de Chrüzzüüg isch s Wort us em Griechische und Latiinische au in die öiropäische Volkssprooche übernoo worde.
Sven Dörper: Zum Problem der Herkunft des Völkernamens Saraceni. In: Christian Foltys, Thomas Kotschi (Hrsg.): Berliner Romanistische Studien. Für Horst Ochse. Neue Romania. Sonderheft (14), Berlin 1993, S. 91–107, ISSN 0177-7750
